Статутны фонд
Стату́тны фонд[1] — тая сума асноўных і абаротных сродкаў, якую ўносяць заснавальнікі-ўласнікі створанага імі прадпрыемства (фірмы, кампаніі, акцыянернага таварыства) для забеспячэння яго функцыянавання. Пасля таго як прадпрыемства прайшло рэгістрацыю, у яго ўстаноўчых дакументах фіксуецца статутны капітал, роўны статутнага фонду за вылікам дэбіторскай запазычанасці[2].
У час дзейнасці прадпрыемства статутны фонд можа павялічвацца або змяншацца. Крыніцамі павелічэння статутнага фонду могуць быць: ўкараненне найноўшых дасягненняў навукі і тэхнікі, рэканструкцыя і абнаўленне асноўных фондаў, павелічэнне аб’ёмаў вытворчасці, прыбытку ад гаспадарчай дзейнасці і інш. Памяншаюць статутны фонд знос і спісанне састарэлых машын і абсталявання, спажыванне і канфіскацыя часткі прыбытку і інш.
У Беларусі правіць
Камерцыйная арганізацыя самастойна ў Беларусі вызначае памер статутнага фонду, за выключэннем арганізацый, для якіх заканадаўствам ўсталёўваюцца мінімальныя памеры статутных фондаў[3]. Мінімальны памер статутнага фонду вызначаны толькі ў выпадку закрытага акцыянернага таварыства (ЗАТ) і адкрытага акцыянернага таварыства (ААТ)[2]. Мінімальная сума для такіх арганізацый устанаўліваецца ў беларускай валюце і залежыць ад базавай велічыні[2].
Зноскі
Літаратура правіць
- Стату́тны фонд // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 173. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).