Сянная мука
Сянна́я мука́[1] — грубы корм, які атрымліваецца шляхам размолу высакаякаснага сена.
Высушанае да вільготнасці не больш за 12 %[1] сена здрабняюць, затым размолваюць універсальнымі млынамі, малатковымі драбілкамі або збожжавымі млынамі. Якасць сянной мукі злежыць ад віду травы, тэрміну яе ўборкі і спосабу сушкі. Добрай сыравінай з’яўляюцца бабовыя травы ў фазе бутанізацыі і ў пачатку цвіцення, а таксама бабова-злакавыя і бабова-злакава-разнатраўныя сумесі. У 100 кг сянной мукі з канюшыны, напрыклад, утрымліваецца 70,2 кармавой адзінкі і 7,2 кг засваяльных бялкоў[1][2]. Сянная мука багатая на карацін (100—150 мг у 1 кг[1][2]) і вітаміны.
Выкарыстоўваюць сянную муку ў якасці дабавак да рацыёнаў свіней, птушкі, радзей буйной рагатай жывёлы у выглядзе гранул, брыкетаў і ў рассыпным выглядзе. Таксама сянная мука выкарыстоўваецца ў складзе камбікармоў.
Гл. таксама правіць
Зноскі правіць
Літаратура правіць
- Сянна́я мука́ // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 351. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Сянна́я мука́ // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — С. 65—66. — 583 с., іл. — 10 000 экз.
- Сенна́я мука́ // Т. 23. Сафлор — Соан. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — С. 258. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
- Сянны́ // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Беларус. Сав. Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 1983. — Т. 5 кн. 1: С — Улагодзіць / [рэдактар М. Р. Суднік]. — С. 450. — 663 с.