Уладзімір Міхайлавіч Кастрыкін
Уладзімір Міхайлавіч Кастрыкін (1918—1943) — малодшы сяржант Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі, удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
| Уладзімір іванавіч Кастрыкін | |||
|---|---|---|---|
| Владимир Михайлович Кострикин | |||
| Дата нараджэння | 1918 | ||
| Месца нараджэння | |||
| Дата смерці | 6 кастрычніка 1943 | ||
| Месца смерці | |||
| Месца пахавання | |||
| Прыналежнасць |
 СССР |
||
| Род войскаў | пяхота | ||
| Гады службы | 1938—1943 | ||
| Званне |
 |
||
| Бітвы/войны | Вялікая Айчынная вайна | ||
| Узнагароды і званні |
|
||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||
Біяграфія правіць
Уладзімір Кастрыкін нарадзіўся ў 1918 годзе ў вёсцы Кутлі (цяпер — Пічаеўскі раён Тамбоўскай вобласці). Пасля заканчэння няпоўнай сярэдняй школы працаваў у калгасе. У 1938 годзе Кастрыкін быў прызваны на службу ў Рабоча-сялянскую Чырвоную Армію. Са студзеня 1942 года — на франтах Вялікай Айчыннай вайны. Да верасня 1943 года гвардыі малодшы сяржант Уладзімір Кастрыкін камандаваў аддзяленнем 239-га гвардзейскага стралковага палка 76-й гвардзейскай стралковай дывізіі 61-й арміі Цэнтральнага фронту. Вызначыўся падчас бітвы за Дняпро[1].
У ноч з 27 на 28 верасня 1943 года Кастрыкін ў ліку першых пераправіўся праз Дняпро у раёне вёскі Асарэвічы Брагінскага раёна Гомельскай вобласці Беларускай ССР і прыняў актыўны ўдзел у баях за захоп і ўтрыманне плацдарма на яго заходнім беразе. У тых баях ён асабіста знішчыў некалькі агнявых кропак праціўніка, што садзейнічала паспяховай пераправе асноўных сіл. Таксама разам са сваім аддзяленнем Кастрыкін прыкрываў пераправу частак палка. 6 кастрычніка 1943 года Кастрыкін загінуў у баі. Пахаваны ў Асарэвічах[1].
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 15 студзеня 1944 года за «ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм» гвардыі малодшы сяржант Уладзімір Кастрыкін пасмяротна быў удастоены высокага звання Героя Савецкага Саюза. Таксама пасмяротна быў узнагароджаны ордэнам Леніна[1][2].
Зноскі
- ↑ а б в Уладзімір Міхайлавіч Кастрыкін на сайце «Героі краіны»
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза генералам, офицерскому, сержантскому и рядовому составу Красной Армии» от 15 января 1944 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1944. — 23 января (№ 4 (264)). — С. 1.
Літаратура правіць
- Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
- Дьячков Л. Г. Наша гордрсть и слава. — Воронеж, 1968.
- Навечно в сердце народном. — 3-е изд., доп. и испр. — Минск, 1984.