У (кірыліца)
| Кірылічная літара У | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Кірыліца | |||||||
| А | Б | В | Г | Ґ | Д | Ђ | |
| Ѓ | Е | (Ѐ) | Ё | Є | Ж | З | |
| Ѕ | И | (Ѝ) | І | Ї | Й | Ј | |
| К | Л | Љ | М | Н | Њ | О | |
| П | Р | С | Т | Ћ | Ќ | У | |
| Ў | Ф | Х | Ц | Ч | Џ | Ш | |
| Щ | Ъ | Ы | Ь | Э | Ю | Я | |
| Гістарычныя літары | |||||||
| (Ҁ) | (Ѹ) | Ѡ | (Ѿ) | (Ѻ) | Ѣ | Ꙗ | |
| Ѥ | Ꙉ | ІѢ | Ѧ | Ѫ | Ѩ | Ѭ | |
| Ѯ | Ѱ | Ѳ | Ѵ | (Ѷ) | Ын | Ꚉ | |
| Літары неславянскіх моў | |||||||
| Ӑ | Ӓ | Ә | Ӛ | Ӕ | Ғ | Ӷ | |
| Ҕ | Ӗ | Ҽ | Ҿ | Ӂ | Җ | Ӝ | |
| Ҙ | Ӟ | Ӡ | Ӥ | Ӣ | Ӏ | Ҋ | |
| Қ | Ҟ | Ҡ | Ӄ | Ҝ | Ԟ | Ӆ | |
| Ӎ | Ҥ | Ң | Ӊ | Ӈ | Ӧ | Ө | |
| Ӫ | Ҩ | Ҧ | Ҏ | Ҫ | Ҭ | Ӳ | |
| Ӱ | Ӯ | Ү | Ұ | Ҳ | Һ | Ҵ | |
| Ӵ | Ҷ | Ӌ | Ҹ | Ӹ | Ҍ | Ӭ | |
| Заўвага. Знакі у дужках не маюць статусу (самастойных) літар. | |||||||
У, у (назва: у) — літара (буква) ўсіх славянскіх кірылічных алфавітаў (20-я ў балгарскай, 21-я ў рускай і беларускай, 24-я ў сербскай і ўкраінскай, 25-я ў македонскай); выкарыстоўваецца таксама ў пісьменнасцях некаторых неславянскіх народаў. Літара «оукъ» (ук) пішацца ў сярэдзіне ці канцы слова, а літара «оник» пішацца ў пачатку слова. У стара- і царкоўнаславянскім алфавіце носіць назву «ѹкъ», што азначае «навука, вучэнне, навучэнне». У кірыліцы звычайна лічыцца 21-й па парадку, лікавага значэння не мае, у глаголіцы па ліку 22-я, мае лікавае значэнне 400. Паходжанне літары ў абедзвюх азбуках — дыграф з літар «он» (О) і «іжыца» (Ѵ).
У грамадзянскім шрыфце Пятра I кірылічны «Ѹ» набыў форму сучаснай У.
Напісанне ѹ ў стараславянскіх і старажытнарускіх помніках нярэдка правакуе непрафесійных аўтараў на сцвярджэнне, што гэты дыграф гучаў у старажытнасці, як спараны гук (дыфтонг) [ou], і выкарыстанне гэтага тэзіса для этымалагічныя пошукаў. Ніякіх навуковых падстаў для такога сцвярджэння сучаснай філалогіі невядома.