Фелікс фон Ботмер

Граф Фе́лікс фон Бо́тмер (ням.: Felix Graf von Bothmer; 10 снежня 1852, г. Мюнхен18 сакавіка 1937, г. Мюнхен) — германскі ваенны дзеяч, генерал-палкоўнік.

Фелікс фон Ботмер
ням.: Felix Graf von Bothmer
Нараджэнне 10 снежня 1852(1852-12-10)[1]
Смерць 18 сакавіка 1937(1937-03-18)[1] (84 гады)
Бацька Maximilian Graf von Bothmer[d]
Дзейнасць афіцэр
Ваенная служба
Гады службы 18711918
Прыналежнасць  Германская імперыя
Род войскаў сухапутныя войскі
Званне
Генерал-палкоўнік
Генерал-палкоўнік
Генерал-палкоўнік
Камандаваў 6-я Баварская рэзервовая дывізія
ІІ Баварскі рэзервовы корпус
Паўднёвая армія
19-я армія
Heimatschütz Süd
Бітвы Франка-пруская вайна
Першая сусветная вайна
Узнагароды
Ордэн «Pour le Mérite»
Ордэн «Pour le Mérite»
Кавалер Вялікага крыжа Ваеннага ордэна Максіміліяна Іосіфа, Баварыя
Кавалер Вялікага крыжа Ваеннага ордэна Максіміліяна Іосіфа, Баварыя
Камандор ордэна Данеброг
Ваенны ордэн Святога Генрыха
Ваенны ордэн Святога Генрыха
Крыж Ваенных заслуг, Аўстра-Венгрыя
Крыж Ваенных заслуг, Аўстра-Венгрыя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Сын афіцэра. Адукацыю атрымаў у Баварскай ваеннай акадэміі. У лютым 1871 года уступіў у баварскі лейб-рэгімент фаненюнкерам. З верасня 1871 года лейтэнант 14-га пяхотнага палка. З 1885 года брыгадны ад'ютант, з 1898 года камандзір роты баварскай Лейб-гвардыі. З 1890 года служыў у штабе 2-га баварскага АК, у 189193 гадах — у баварскім Ваенным міністэрстве. З 1896 года камандзір батальёна лейб-гвардыі, з 1899 года начальнік аддзела баварскага Генштаба, з 1901 года камандзір лейб-рэгімента. З 1903 года камандзір 2-й баварскай пяхотнай брыгады, з 1905 года начальнік 2-й баварскай дывізіі, з 1909 года генерал-капітан баварскай Лейб-гвардыі.

Першая сусветная вайна правіць

1 снежня 1914 года прызначаны камандзірам сфармаванай 6-й баварскай рэзервовай дывізіі, але ўжо 30 снежня перамешчаны на пасаду камандзіра II баварскага рэзервовага корпуса. У складзе яго ўдзельнічаў у наступленні германскіх войскаў у Латарынгіі, Затым яго часткі былі перакінутыя на Усходні фронт, вызначыўся ў баях на Днястры, пры Гнілой ліпе і Залатой ліпе. 22 сакавіка 1915 года на базе корпуса была створана група, куды ўвайшлі таксама ням. 1-я пяхотная і 3-я гвардзейскія дывізіі, а таксама гонведная дывізія. Гэта новае аб'яднанне атрымала назву «корпуса Ботмера».

З 6 ліпеня 1915 года камандуючы Паўднёвай арміяй. У верасні 1915 года ў склад арміі ўваходзілі змешаныя аўстра-Германскія карпусы генерала ад кавалерыі Маршала і фельдмаршал-лейтэнанта П. Хофмана. У ходзе Горліцкай аперацыі Паўднёвая армія гуляла дапаможную ролю, скоўваючы часці 11-й рускай арміі. Арганізацыйна армія ўваходзіла ў Галісійскі фронт, які ўзначальваўся аўстра-венгерскім камандаваннем (эрцгерцаг Фрыдрых, генерал Франц Конрад фон Гётцэндорф).

7 ліпеня 1915 года ўзнагароджаны ордэнам Pour le Mérite.

Падчас чэрвеньскага наступу рускіх войскаў у 1917 годзе 5 (19) ліпеня нанёс контрудар. Рускія войскі практычна не аказалі супраціву і былі адкінутыя за Збруч. 25 ліпеня 1917 года атрымаў дубовыя галіны да ордэна Pour le Mérite. З 4 лютага па 10 лістапада 1918 года камандуючы 19-й арміяй у Латарынгіі, якая ўваходзіла ў склад групы армій «Герцаг Альбрэхт», якая грала дапаможную ролю.

У снежні 1918 года выйшаў у адстаўку.

Зноскі

  1. а б Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
  2. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 30 снежня 2014.

Спасылкі правіць