Франкскае каралеўства Бургундыя

Каралеўства Бургундыя — франкскае каралеўства, якое ўзнікла ў выніку распаду Франкскай дзяржавы пры Меравінгах у 561 годзе. Тэрыторыя прыкладна адпавядала старажытнаму каралеўству бургундаў з даданнем Праванса.

Гісторыя правіць

 
Франкская дзяржава з 481 да 814 года.

У 534 годзе франкскія каралі Хільдэберт I і Хлотар I ізноў уварваліся ў каралеўства бургундаў, разбілі бургундаў у бітве пад Ацёнам і аблажылі гэты горад, у якім схаваўся Гадамар II. Далейшы лёс бургундскага караля невядомы.

Франкскія каралі Хільдэберт I, Хлотар I і Тэадэберт I падзялілі яго каралеўства паміж сабой. Хільдэберту дасталіся Ліён, В’ен і Жэнева, Хлотару — паўднёвая частка Бургундскай дзяржавы паміж Валансам, Авіньёнам і Амбрэнам, Тэадэберту — Ацён, Шалон-на-Соне, Лангр, Аванш, Віўе, Сітан, Невер і Безансон. Да 558 года Хлотар I атрымаў у спадчыну ўсе ўладанні братоў, у тым ліку і Бургундыю.

Пасля смерці Хлотара ў 561 годзе яго ўладанні былі падзелены паміж сынамі. Адзін з сыноў, Гунтрамн, атрымаў Бургундскае каралеўства, куды ўвайшла ўся тэрыторыя бургундаў, ад Соны і Вагезаў, да Альпаў і марскога берага, частка Праванса і былое каралеўства Арлеанскае (за выключэннем яго заходняй часткі, гэта значыць гарадоў Шартр, Тур, Пуацье, якія адышлі да Харыберту I). Пазней Бургундыя то атрымлівала самастойнасць, то далучалася да адной з частак Франкскай дзяржавы — Аўстразіі або Нейстрыі. Канчаткова Бургундыя была далучана да франкскага каралеўства ў 721 годзе.

Спіс каралёў Бургундыі правіць

Спіс маярдомаў Бургундыі правіць

Гл. таксама правіць

Спасылкі правіць