Хомі Джэхангір Баба

Хомі Джэхангір Баба (англ.: Homi Jehangir Bhabha; 30 кастрычніка 1909, Бамбей, Індыя — 24 студзеня 1966, Манблан, Францыя) — індыйскі фізік, які сыграў значную ролю ў развіцці індыйскай атамнай навукі, тэхнікі і ядзернай праграмы. Ганаровы член шэрагу навуковых таварыстваў і акадэмій навук, у тым ліку Лонданскага каралеўскага таварыства (1941).

Хомі Джэхангір Баба
хіндзі: होमी जहांगीर भाभा
Дата нараджэння 30 кастрычніка 1909(1909-10-30)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 24 студзеня 1966(1966-01-24)[1][2][…] (56 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці вучоны-ядзершчык
Навуковая сфера ядзерная фізіка
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Ральф Фаўлер[d] і Поль Дзірак
Член у
Узнагароды
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Баба вучыўся ў Кембрыджскім універсітэце, які скончыў ў 1930. Навуковую працу пачаў пад кіраўніцтвам Ральфа Фаўлера. У 1940—1945 гадах працаваў у Індыйскім інстытуце навук у Бангалоры, з 1942 года — прафесар. У 1945 стаў ініцыятарам стварэння і першым кіраўніком Інстытута фундаментальных даследаванняў Тата ў Бамбеі. Баба стаў старшынёй Камітэта па атамнай энергіі Індыі (з 1947) і дырэктарам Атамнага цэнтра Трамбэй(з 1957), які ён таксама заснаваў.

Баба таксама з’яўляўся буйным грамадскім дзеячам. Ён быў старшынёй на першай канферэнцыі па мірным выкарыстанні атамнай энергіі ў Жэневе ў 1955. Акрамя таго ён некалькі гадоў (1960—1963) узначальваў Прэзідыум Міжнароднага саюза чыстай і прыкладной фізікі (IUPAP), а таксама з’яўляўся членам Навукова — кансультатыўнага савета МАГАТЭ.

Загінуў у горным масіве Манблан у выніку катастрофы самалёта, на якім накіроўваўся на чарговае пасяджэнне савета МАГАТЭ.

Зноскі