Хумус — яўрэйская закуска з нутавага (гарохавага) пюрэ. У склад хумуса звычайна ўваходзіць таксама аліўкавы алей, часнок, папрыка, лімонны сок і тахіні (кунжутная паста). Разам з ім могуць падавацца разнастайныя саленні, а таксама аладкі і піты. Лыжка і відэлец, як правіла, да хумуса не падаюцца.

Аўтарства
Краіна паходжання
Кампаненты
Асноўныя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Хумус

Распаўсюджванне правіць

Хумус асабліва папулярны на Кіпры і ў краінах Блізкага Усходу, такіх як Ізраіль, Іарданія, Ліван, Сірыя, Турцыя. У ЗША з'яўленне шырокага асартыменту хумуса паўплывала на папулярызацыю гэтага прадукта.[2]

Хумус таксама папулярны[3] ва ўсім свеце сярод вегетарыянцаў і людзей, якія не могуць ужываць у ежу глютэн і прадукты, якія змяшчаюць яго.

Прыгатаванне правіць

Гатуюць хумус з аднайменнай бабовай расліны, якую ў Еўропе пераважна называюць нутам — турэцкім гарохам, а ў Турцыі — проста гарохам. Сыры хумус вараць, а потым дробна-дробна сціраюць. Занятак традыцыйна жаночы, але патрабуе немалой сілы, цярпення і вопыту.

Лічыцца, што хумус смачней, калі дбайна ён зацёрты. У працэсе гатавання ў бабовую кашыцу дадаюць аліўкавы алей, лімонны сок і тахіні (пасту з кунжуту).

Хумус гатуюць у розных кутках свету па-рознаму. Існуе вялікая колькасць відаў хумуса: з часнаком, лімонам, з зелянінай, з вострымі ноткамі.

Гэтую карысную страву можна мазаць на хлеб, дадаваць у фалафель, у рыс, выкарыстоўваць у якасці падліўкі да печанай бульбы або ўжываць проста так.

Зноскі

Літаратура правіць

  • Боровская Э. Еврейская кухня / Боровская Э. - М.: Эксмо, 2012. - 320 с.: ил. ISBN 978-5-699-56247-3

Спасылкі правіць