Хурма (Diospyros) — род субтрапічных і трапічных лістападных або вечназялёных дрэў і хмызнякоў сямейства эбенавыя (Ebenaceae). Дрэвы дажываюць да пяцісот гадоў. У многіх відаў пладоў ядомыя — яны ўяўляюць сабой буйныя аранжавыя сакавітыя ягады. Каля 500 відаў. Пашыраны ў трапічных (пераважна дажджавых лясах Малайскага архіпелага) і субтрапічных паясах, некаторыя дасягаюць Японіі і Паўночнай Амерыкі. На Каўказе 1 рэліктавы від — хурма звычайная. Вырошчваюць 2 віды: хурму ўсходнюю і хурму вірджынскую.

Хурма

Хурма ўсходняя (Diospyros kaki)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Diospyros L.

Сінонімы
Тыпавы від

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  23853
NCBI  13492
EOL  40060
GRIN  g:3761
IPNI  14446
FW  54724

Плады правіць

Плод — ягада, дыяметрам да 10 см. Свежыя плады хурмы ўсходняй маюць да 25 % монацукрыдаў, сушаныя — да 62 %, жалеза, вітамін С, не маюць кіслот[3][4].

Гаспадарчае значэнне правіць

Харчовыя, тэхнічныя, лекавыя і дэкаратыўныя расліны.

З драўніны хурмы вырабляюць ткацкія чаўнакі.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Бесараб С. В. Заметки фитохимика. Хурма // Хабр — habr.com, 19 декабря 2018, 15:17
  4. Бесараб С. В. Хурма 2.0 Инструкция по употреблению // Хабр — habr.com, 24 декабря 2018, 19:43

Літаратура правіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).