Цэмент

Цэмент (лац.: caementum — друз) — парашкападобнае вяжучае рэчыва, здольнае ўтвараць з вадой (воднымі растворамі солей або іншымі вадкасцямі) пластычную масу, што з часам загусае і пераходзіць у каменападобны стан.

Цэмент
Матэрыял	вапняк і гліна
Emissivity	0,54
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Змешванне цэменту з пяском

У залежнасці ад сыравіны і спосабу атрымання адрозніваюць віды цэменту:

• портландцэмент і яго разнавіднасці (шлакавы і пуцалаваны);
• гліназёмісты;
• расшыральны і шэраг спецыяльных марак (напрыклад, кіслотатрывалы).

Прамысловая вытворчасць з 19 стагоддзя. Найбольш пашыраны портландцэмент — прадукт тонкага памолу, атрыманы абпальваннем да спякання (тэмпература каля 1450 °C) вапняку і гліны (суадносіны 3:1). Каб палепшыць тэхнічныя ўласцівасці, пры памоле да клінкеру дадаюць каля 3; двухводнага гіпсу і каля 15 % актыўных мінеральных дабавак (дыятаміту, трэпелу, доменнага грануляванага шлаку). Якасць цэменту вызначаецца тонкасцю памолу, тэрмінам ахоўвання і маркай (характарыстыкай трываласці пры сцісканні стандартных узораў) — абазначаецца лічбамі 200, 300, 400, 500, 600 і 700. Чым вышэй марка, тым больш трывалы выраб на яго аснове.

У Беларусі выпускаецца прадпрыемствамі «Ваўкавыскцэментнашыфер», «Крычаўцэментнашыфер».

Літаратура

• Кавалёў Я. М. Цэмент // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 17: Хвінявічы — Шчытні / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 17. — 512 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0279-2 (т. 17).