Шарль Балі (фр.: Charles Bally; 4 лютага 1865, Жэнева — 10 красавіка 1947, Жэнева) — французскі лінгвіст жэнеўскай школы. Вучань і паслядоўнік Ф. дэ Сасюра. Спецыяліст па агульнай і французскай лексікалогіі і стылістыцы. Займаўся таксама агульнай тэорыяй мовы («Агульная лінгвістыка і пытанні французскай мовы», 1932). У працах Балі падкрэсліваецца роля экспрэсіўных элементаў у мове.

Шарль Балі
фр.: Charles Bally
Дата нараджэння 4 лютага 1865(1865-02-04)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 10 красавіка 1947(1947-04-10)[3][1][…] (82 гады)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мовазнавец, выкладчык універсітэта
Месца працы
Альма-матар
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зноскі

  1. а б Charles Bally // Brockhaus Enzyklopädie / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Charles Bally // Store norske leksikon — 1978. — ISSN 2464-1480
  3. Балли Шарль // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
  4. а б Балли Шарль // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура правіць

  • Die kleine Enzyklopädie, Encyclios-Verlag, Zürich, 1950, Band 1, Seite 123