Эрнест Генры Старлінг

Эрнест Генры Ста́рлінг[4] (англ.: Ernest Henry Starling; 17 красавіка 1866, Лондан — 2 мая 1927, на параходзе ў порце Кінгстан, Ямайка) — англійскі фізіёлаг.

Эрнест Генры Старлінг
Дата нараджэння 17 красавіка 1866(1866-04-17)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 2 мая 1927(1927-05-02)[3][1][…] (61 год)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці фізіёлаг, урач
Навуковая сфера фізіялогія
Месца працы
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Wilhelm Kühne[d]
Член у
Узнагароды

член Лонданскага каралеўскага таварыства[d]

Каралеўскі медаль[d] (1913)

Крунаўская лекцыя[d] (1904)

Baly Medal[d] (1907)

Harveian Oration[d] (1923)

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Выпускнік медыцынскага факультэта Лонданскага ўніверсітэта (1886). У 1899—1923 гадах — прафесар Лонданскага ўніверсітэта. Аўтар прац па лімфаўтварэнні, кровазвароце, фізіялогіі кішачніка, функцыі нырак, сакрэцыі падстраўнікавай залозы. У 1902 годзе сумесна з Уільямам Бейлісам адкрыў секрэцін і ўвёў у навуку паняцце «гармон» (1905). Усталяваў шэраг заканамернасцяў у дзейнасці ізаляванага сэрца.

Зноскі

  1. а б Ernest Henry Starling // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Ernest Henry Starling // Who Named It? Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. а б Старлинг Эрнест Генри // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  4. БелЭн 2002.

Літаратура правіць