Якаў Фёдаравіч Галавацкі

Якаў Фёдаравіч Галавацкі (17 кастрычніка 1814, вёска Чапялі, Аўстрыйская імперыя — 13 мая 1888, Вільня) — украінскі паэт, пісьменнік, вучоны, фалькларыст, адзін з заснавальнікаў групы Руская троіца, грэкакаталіцкі святар, прафесар і дэкан кафедры ўкраінскай мовы і літаратуры Львоўскага універсітэта (паводле тэрміналогіі, прынятай у Галіцыі ў XIX стагоддзі — «кафедры руськай славеснасці»), яго рэктар (1863—1864), старшыня Віленскай археаграфічнай камісіі (1867—1888).

Якаў Фёдаравіч Галавацкі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	17 кастрычніка 1814(1814-10-17)
Месца нараджэння	Чапялі, Львоўская акруга[d], Каралеўства Галіцыі і Ладамерыі, Аўстрыйская імперыя
Дата смерці	13 мая 1888(1888-05-13) (73 гады)
Месца смерці	Вільня, Віленскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя
Пахаванне	Свята-Ефрасіннеўскія могілкі
Грамадзянства	Аўстрыйская імперыя  Аўстра-Венгрыя  Расійская імперыя
Альма-матар	Львоўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Івана Франко Будапешцкі ўніверсітэт
Месца працы	Львоўскі нацыянальны ўніверсітэт імя Івана Франко
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	антраполаг, мовазнавец, паэт, журналіст, прафесар, пісьменнік, палітык, гісторык, святар
Грамадская дзейнасць
Член у	Ruthenian Triad[d]
Узнагароды	Увараўская прэмія[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Навуковая дзейнасць

Даследаваў фальклор і этнаграфію украінцаў Карпат. Быў прадстаўніком рамантызму ва ўкраінскай літаратуры. Унёс высокі ўклад у развіццё ўкраінскай мовы і адукацыі. У 1850-х гадах перайшоў на пазіцыі русафільства, стаў супернікам выкарыстання ўкраінскага мовы ў літаратуры. Член Рускага геаграфічнага таварыства. Удзельнік Славянскага з’езду ў Маскве і Санкт-Пецярбургу 1867 года.