Ѱ

Кірылічны алфавіт
Кірыліца
А	Б	В	Г	Ґ	Д	Ђ
Ѓ	Е	(Ѐ)	Ё	Є	Ж	З
Ѕ	И	(Ѝ)	І	Ї	Й	Ј
К	Л	Љ	М	Н	Њ	О
П	Р	С	Т	Ћ	Ќ	У
Ў	Ф	Х	Ц	Ч	Џ	Ш
Щ	Ъ	Ы	Ь	Э	Ю	Я
Гістарычныя літары
(Ҁ)	(Ѹ)	Ѡ	(Ѿ)	(Ѻ)	Ѣ	Ꙗ
Ѥ	Ꙉ	ІѢ	Ѧ	Ѫ	Ѩ	Ѭ
Ѯ	Ѱ	Ѳ	Ѵ	(Ѷ)	Ын	Ꚉ
Літары неславянскіх моў
Ӑ	Ӓ	Ә	Ӛ	Ӕ	Ғ	Ӷ
Ҕ	Ӗ	Ҽ	Ҿ	Ӂ	Җ	Ӝ
Ҙ	Ӟ	Ӡ	Ӥ	Ӣ	Ӏ	Ҋ
Қ	Ҟ	Ҡ	Ӄ	Ҝ	Ԟ	Ӆ
Ӎ	Ҥ	Ң	Ӊ	Ӈ	Ӧ	Ө
Ӫ	Ҩ	Ҧ	Ҏ	Ҫ	Ҭ	Ӳ
Ӱ	Ӯ	Ү	Ұ	Ҳ	Һ	Ҵ
Ӵ	Ҷ	Ӌ	Ҹ	Ӹ	Ҍ	Ӭ
Заўвага. Знакі у дужках не маюць статусу (самастойных) літар.

Ѱ, ѱ (псі) — літара кірыліцы. Выкарыстоўвалася ў стараславянскім алфавіце, з якога перайшла ў царкоўнаславянскі алфавіт.

Паходзіць ад грэчаскай літары Ψ (псі), выкарыстоўвалася для яе замены ў словах, запазычаных з грэчаскай мовы, а таксама для запісу лічбаў. Літара «псі», як і аналагічная ў грэчаскім алфавіце, пазначала лічбу 700. У глагалічным алфавіце аналагічная літара адсутнічала.

У рускай мове ўжывалася для абазначэння гуку «пс» амаль выключна ў словах грэчаскага паходжання, якія адносяцца да царквы (напрыклад, «псальма»). Яшчэ адно нярэдкае ўжыванне гэтай літары — у складзе частай у надпісах формулы «такі-то пісаў» (пьсалъ; гэта спрадвечнае слова магло запісвацца як ѱалъ, ѱлъ або нават проста ѱ пад цітлам).

Была выключана з рускага алфавіта падчас рэформы Пятра I у 1710 годзе.