Allium psebaicum — від травяністых раслін сямейства Амарылісавыя (Amaryllidaceae), эндэмік Заходняга Каўказа  (укр.).

Allium psebaicum
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Allium psebaicum


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  1433412
EOL  1089355
IPNI  60437923-2
TPL  kew-329668

Апісанне правіць

Тычынкавыя ніткі пурпураватыя. Лісточкі калякветніка раўнамерна ружовыя. Маладыя сцёблы спіральна выгнутыя[3].

Таксанамія правіць

  яшчэ 13 сямействаў, сярод якіх найбольш буйныя — Касачовыя, Асфадэлавыя, Архідныя, Спаржавыя   яшчэ дзве трыбы: Gilliesieae, Tulbaghieae[4]   яшчэ некалькі соцень відаў, у тым ліку Цыбуля-батун, Цыбуля-парэй, Часнок, Цыбуля скарада, Цыбуля рэпчатая
           
  парадак Спаржакветныя     падсямейства Allioideae     род Цыбуля    
                   
  аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя     сямейства Амарылісавыя (каля 1600 відаў)     трыба Allieae    
Allium psebaicum
             
  яшчэ 58 парадкаў кветкавых раслін (згодна з Сістэмай класіфікацыі APG III)[5]   яшчэ два падсямействы, Agapanthoideae і Amaryllidoideae[4]   яшчэ каля 15 родаў, з іх да роду Цыбуля найбольш блізкі Nectaroscordum  
       

Распаўсюджанне правіць

Эндэмік Заходняга Каўказа (Краснадарскі край, Абхазія)[3].

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. а б Molecular and morphological revision of the Allium saxatile group (Amaryllidaceae): geographical isolation as the driving force of underestimated speciation. (англ.)
  4. а б Семейство Amaryllidaceae J. St.-Hil., nom. cons. Архівавана 21 лютага 2013. // Germplasm Resources Information Network (GRIN) — 3 чэрвеня 2003 (апошнія змены). (англ.) (Праверана 8 студзеня 2013)
  5. Angiosperm Phylogeny Group (2009) An update of the Angiosperm Phylogeny Group classification for the orders and families of flowering plants: APG III // Botanical Journal of the Linnean Society : часопіс. — Лондон: 2009. — Т. 161. — № 2. — С. 105—121. — DOI:10.1111/j.1095-8339.2009.00996.x Архівавана з першакрыніцы 25 мая 2017. (англ.) (Праверана 28 студзеня 2013)