Coenonympha pamphilus — від дзённых матылькоў сямейства Аксамітніцы. Насяляе адкрытыя травяністыя супольнасці Еўразіі, а таксама рэдкалессі і ўзлескі лясоў. Адзін з самых звычайных відаў сямейства.

Coenonympha pamphilus
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Coenonympha pamphilus


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  242262
EOL  135713

Паходжанне назвы правіць

Відавы эпітэт Pamphilus (грэч.  «усімі любімы») дадзены ў гонар Памфіла, вучня Платона, якога слухаў Эпікур альбо ж можа азначаць жыхара Памфіліі — краіны на поўдні Малой Азіі[1].

Апісанне правіць

 
Ніжні бок крылаў

Від адрозніваецца вялікай індывідуальнай і сезоннай зменлівасцю і прадстаўлены шырокім дыяпазонам больш ці менш розных формаў. Даўжыня пярэдняга крыла 14-17 мм.

Арэал правіць

Заходняя частка пазатрапічнай Еўразіі; на ўсход ад ракі Енісей адсутнічае. Звычайны і шырока распаўсюджаны від, які, за выключэннем зоны паўночных тундраў, сустракаецца па ўсёй тэрыторыі Усходняй Еўропы і Заходняй Сібіры да Алтая і Кузнецкага Алатау.

Насяляе лугі розных тыпаў, узлескі, абочыны дарог, лясныя высечкі, паляны, берагі рэк, стэпы, пусткі, пашы, сельскагаспадарчыя ўгоддзі, сады, паркі, тэрыторыі населеных пунктаў і г. д. Адзначаны таксама на малапрыгодных для развіцця відаў клады Papilionoformes біятопах — пяшчаных марскіх узбярэжжах Чорнага мора і спадарожных ім саланчаках.

Біялогія правіць

Імага зрэдку харчуюцца нектарам розных хмызняковых і травяністых меданосаў. За год развіваюцца некалькі пакаленняў, колькасць якіх залежыць ад шыраты арэала і сезонных умоў. На поўначы развіваецца ў адным пакаленні і час лёту матылькоў прыпадае на ліпень. У сярэдняй паласе развіваецца звычайна два пакалення і час лёту імага прыпадае з сярэдзіны мая да трэцяй дэкады чэрвеня, а таксама з сярэдзіны ліпеня да сярэдзіны верасня. На поўдні арэала, а таксама ў гады з гарачым летам і цёплай восенню бывае да трох пакаленняў, і тэрміны лёту матылькоў двух апошніх могуць перакрывацца і зацягвацца да пачатку кастрычніка. Вусені развіваюцца вельмі нераўнамерна[2], з прычыны чаго выразныя межы часу лёту асобных пакаленняў могуць адсутнічаць. На Каўказе матылькоў, якія толькі выйшлі з кукалкі, можна сустрэць з пачатку мая да сярэдзіны лістапада.

Жыццёвы цыкл правіць

 
Матылі падчас спарвання

Самкі адкладаюць яйкі на метлюжковыя паблізу ад паверхні глебы. Яйкі дыяметрам 0,9 мм пры вышыні 1,1 мм. Стадыя яйка каля 6 дзён. Вусені апошняга пакалення развіваюцца з зімоўкай з ліпеня — верасня па красавік — май наступнага года, аддаюць перавагу харчавацца ноччу. Вусені могуць быць салатнага, зялёнага і бура-зялёнага колеру[3]. Стадыя вусеня доўжыцца 19-21 дзень. Акукляюцца на сцеблах травы нізка над зямлёй. Кармавыя расліны: віды Brachypodium, Cynosurus cristatus, купкоўка зборная (Dactylis glomerata), і іншыя віды купкоўкі (Dactylis), Deschampsia cespitosa, Avenella flexuosa, вострыца (Deschampsia), Festuca ovina, Festuca rubra і іншыя віды аўсяніцы (Festuca), сівец стаячы (Nardus stricta), віды метлюжка (Poa).

Кукалкі пераважна зялёнага колеру, але зрэдку сустракаюцца таксама бурага колеру з белымі палосамі.

Зноскі

  1. Некрутенко Ю. П. 1990. Дневные бабочки Кавказа. Определитель. Семейства Papilionidae, Satyridae, Danaidae. Киев: Наукова думка. — 215 с.
  2. Bellman H. 2003. Der neue Kosmos Schmetterlingsfurer. Stuttgart. - 445 s
  3. Савчук В. В. Атлас бабочек и гусениц Крыма. — Симферополь: Бизнес-Информ, 2013. — 296 с. — ISBN 978-966-648-331-0

Літаратура правіць

  • Моргун Д. В., Довгайло К. Е., Рубин Н. И., Солодовников И. А., Плющ И. Г. Дневные бабочки (Hesperioidea и Papilionoidea, Lepidoptera) Восточной Европы. CD определитель, база данных и пакет программ «Lysandra». — Минск, Киев, М.: 2005.
  • Коршунов Ю. П. Булавоусые чешуекрылые Северной Азии. — М.: КМК, 2002. — С. 289—290. — 419 с.

Спасылкі правіць