Шчытоўнік

(Пасля перасылкі з Dryopteris)

Шчыто́ўнік, Папараць[1] (Dryopteris) — род папарацей сямейства Шчытоўнікавыя (Dryopteridaceae).

Шчытоўнік

Папараць мужчынская (Dryopteris filix-mas)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Dryopteris Adans. (1763), nom. cons.

Сінонімы

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  17519
NCBI  3287
EOL  60837
GRIN  g:4011
IPNI  17323300-1
FW  55562

Апісанне правіць

Шмагадовыя травяністыя бессцябловыя расліны вышынёй 20—150[2] см з тоўстым пакарочаным карэнішчам. Лісце перыстае або шматразоваперыстае, шматлікае, прыкаранёвае, у пучках. Групы спарангіяў (сорусы) размешчаны на ніжнім баку ліста. Размнажэнне спорамі і вегетатыўна (дзяленнем карэнішча[2]).

Арэал і экалогія правіць

Каля 150 відаў. Пашыраны пераважна ва ўмераным поясе і ў гарах тропікаў[2]. На тэрыторыі Беларусі 5 відаў. Найбольш вядомыя: шчытоўнік грабеньчаты (Dryopteris cristata), шчытоўнік мужчынскі, або папараць мужчынская (Dryopteris filix-mas), шчытоўнік шартрскі, ці ігольчасты (Dryopteris carthusiana). Трапляюцца ў вільготных лясах (звычайна шыракалістых[2]), хмызняках, на тарфяных балотах. Ценевынослівыя і ценелюбівыя расліны, непатрабавальныя да якасці глебы.

Выкарыстанне правіць

Лекавыя, дэкаратыўныя расліны. Карэнішчы шчытоўніка мужчынскага выкарыстоўваюцца ў медыцыне.

Зноскі

  1. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 47. — 160 с. — 2 350 экз.
  2. а б в г Лесная энциклопедия: В 2-х т. / Ред. кол.: Г. И. Воробьёв (гл. ред.) и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1986. — Т. 2. Лимонник—Ящерицы. — С. 568. — 631 с. — 100 900 экз. (руск.)

Літаратура правіць

Спасылкі правіць