Распаўсюджанне
правіць
Даўжыня цела ад 9 да 10 мм. Жгуцік вусіка самак складаецца з 41-43 членікаў. Вусікавыя баразёнкі ўзвышаюцца дарзальна. Унутраныя краі вачэй нясуць арнамент у выглядзе глыбокага выраза насупраць аснавання вусікаў. Люстэрка пярэдняга крыла вялікае і ад яго сярэдзіны адыходзіць 2-я зваротная жылка. Дыхальца прападэума падоўжанае. Брушныя сегменты сціснутыя з бакоў, чырванавата-чорныя. Ніжнесківічныя шчупікі 5-членікавыя, ніжнегубныя шчупікі складаюцца з 4 сегментаў. Як мяркуецца, як і іншыя віды свайго роду, паразітуюць на вусенях матылькоў[1][2]. Від быў упершыню апісаны ў 1972 годзе нямецкім энтамолагам Рольфам Хінцам (ням.) (бел. (Rolf Hinz, Айнбек, Германія) па матэрыялах з Днепрапятроўска, сабраным ім 8 верасня 1941 года, а яго валіднасць пацверджана ў ходзе рэвізіі, праведзенай у 2009 нямецкім гіменаптэролагам (руск.) (бел. прафесар Клаўсам Хорстманам (1938—2013; Dr. Klaus Horstmann, Lehrstuhl Zoologie III, Biozentrum, Würzburg, Германія)[1].
Зноскі
- Hinz R., Horstmann K. (2004). Revision of the eastern Palearctic species of Dusona Cameron (Insecta, Hymenoptera, Ichneumonidae, Campopleginae). Spixiana, supplement 29. 183 pp.
- Horstmann, Klaus. Revision of the western Palearctic species of Dusona Cameron (Hymenoptera, Ichneumonidae, Campopleginae) // Spixiana : Журнал. — München: 2009. — Vol. 32. — P. 45-110. — ISSN 0341–8391. Архівавана з першакрыніцы 24 верасня 2015.
- Townes, H. T. (1969): Genera of Ichneumonidae, Part 3 (Lycorininae, Banchinae, Scolobatinae =Ctenopelmatinae), Porizontinae =Campopleginae). — Memoirs of the American Entomological Institute 13: 1—307.
- Dusona (англ.). waspweb.org. Праверана 9 ліпеня 2014.
- Dusona (англ.). eol.org. Праверана 9 ліпеня 2014.