Бузульнік

(Пасля перасылкі з Ligularia)

Бузульнік[3] (Ligularia) — род кветкавых раслін сямейства астравых. Больш за 150 відаў.

Бузульнік

Бузульнік сібірскі (Ligularia sibirica)typus
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Ligularia

Тыпавы від

Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  780110
NCBI  4239
EOL  2878793
GRIN  g:6823
IPNI  331719-2

Апісанне правіць

Шматгадовыя травяністыя расліны вышынёй да 1 м з кароткім тонкім карэнішчам і прамастойным сцяблом. Лісце суцэльнае, зубчастае, чаргаванае, прыкаранёвае — на доўгіх чаранках. Кветкі жоўтыя, аранжавыя, у кошыках (адзіночных або сабраных у гронкі, мяцёлкі і шчыткі); краявыя кветкі язычковыя, песцікавыя, сярэдзінныя — трубчастыя, двухполыя. Плод — сямянка з чубком.

Арэал правіць

Пашыраны ў пазатрапічных абласцях Еўропы і Азіі (пераважна ва Усходняй і Цэнтральнай Азіі). На Беларусі ў Цэнтральным батанічным садзе НАН РБ інтрадукаваны 4 віды: бузульнік Віча (Ligularia veitchiana), бузульнік зубчасты (Ligularia dentata), бузульнік Пржавальскага (Ligularia przewalskii) і бузульнік прыгожы (Ligularia speciosa).

Значэнне і выкарыстанне правіць

Кветкава-дэкаратыўныя расліны.

Зноскі

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 74. — 160 с. — 2 350 экз.

Літаратура правіць

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4 (т. 3).