Іаан Дука (севастакратар)

Іаан Дука (грэч. Ιωάννης Δούκας, Iōannēs Doukas, 1126 — 1200) — візантыйскі палітычны дзеяч.

Іаан Дука
Нараджэнне	1126
Смерць	1200
Род	Ангелы
Бацька	Канстанцін Ангел[d]
Маці	Феадора Камніна[d]
Жонка	Зоя Дукіна[d]
Дзеці	Ісаак Камнін Дука[d], Аляксей Дука Камнін Ангел[d], Міхаіл I Камнін Дука, Феадор Камнін Дука, Мануіл Камнін Дука і Канстанцін Камнін Дука[d]
Дзейнасць	ваенны

Біяграфія

Іаан быў сынам Канстанціна Ангела і Феадоры Камніны. Упершыню ён згадваецца ў дакуменце 1166 года. Праз дзесяць гадоў у бітве пры Мірыякефале ён камандаваў ваенным атрадам, і пасля бітвы ўдзельнічаў у сутычцы з сельджукамі, якую прайграў. У 1185 годзе ён падтрымаў свайго пляменніка Ісака II Ангела, які зрынуў імператара Андроніка Камніна. Новы цар аддзячыў дзядзьку, дараваўшы яму тытул севастакратара. У 1186 годзе Дука ўзначаліў экспедыцыю супраць Пятра і Івана Асеняў, якія спрабавалі ўзнавіць Балгарскае царства. Нягледзячы на паспяховую абарону, Ісак адхіліў свайго сваяка. У адказ Іаан падтрымаў брата басілеўса Аляксея, які ў 1195 годзе зрынуў свайго брата .

Сям’я

Ад першага шлюбу (імя жонкі невядома) з’явілася двое сыноў:

1. Ісак Ангел — ажаніўся з дачкой Аляксея Враны
2. Аляксей Дука Камнін Ангел

Другой жонкай Іаана стала яго далёкая сваячка Зоя Дукіня (унучка Ісака Камніна, сына імператара Іаана II Камніна. У гэтым шлюбе з’явілася шасцёра дзяцей:

1. Феадор Камнін Дука — атрымаў у спадчыну прастол Эпіра ў свайго незаконнанароджанага брата Міхаіла
2. Мануіл Камнін Дука — быў кіраўніком горада Фесалонікі.
3. Канстанцін Камнін Дука, які стаў кіраўніком Акарнаніі
4. Дачка, якая выйшла замуж за графа Кефалініі і Закінфа Матэа Арсіні.
5. Дачка, якая стала жонкай Міхаіла Кантакузіна, які ўдзельнічаў у змове супраць Ісака Ангела.

Таксама ў яго быў незаконнанароджаны сын ад служанкі, чыё імя невядома:

1. Міхаіл I Камнін Дука — заснавальнік Эпірскага царства.

Літаратура

• Никита Хониат. История, начинающаяся с царствования Иоанна Комнина // Византийские историки, переведенные с греческого при Санкт-Петербургской Духовной Академии / Перевод под редакцией В. И. Долоцкого. — СПб., 1860.
• D.I. Polemis, The Doukai, London, 1968.
• K. Varzos, Ē genealogia tōn Komnēnōn (Thessalonica, 1984) vol. 1 pp. 641–9; vol. 2 pp. 540–689.