Іанійскі саюз
Іанійскі саюз (стар.-грэч.: κοινὸν τῶν Ἰώνων) — аб'яднанне старажытнагрэчаскіх полісаў Іоніі.
Згодна традыцыі, Іанійскі саюз узнік у 1086 да н.э. г. да н. э. - 1075 да н.э. г. да н. э. як палітычнае і рэлігійнае аб'яднанне іанійскіх калоній у Малой Азіі. Першапачаткова ўключаў 7 гарадоў. Галоўную ролю адыгрывалі Мілет, Эфес і Прыена. Пазней саюз быў пашыраны да 12 полісаў. Апошнім у 650 г. да н. э. увайшоў эалійскі поліс Смірна.
Іанійскі саюз адыграў значную ролю ў барацьбе іанійцаў з карыйскай дзяржавай Меліяй (VIII ст. да н. э.), а таксама супраць кімерыйскай пагрозы (VII ст. да н. э.). Але ў далейшым яго палітычны і ваенны ўплыў быў страчаны, што асабліва праявілася ў гады барацьбы супраць персаў (499 - 479 гг. да н. э.). Полісы, што ўваходзілі ў склад саюза, захоўвалі незалежнасць і мелі права асабістага палітычнага выбару. Аднак яны звычайна захоўвалі паміж сабою мірныя адносіны, сумесна праводзілі паніоніі — свята і гульні ў гонар Пасейдона. У 540 г. да н. э. у паселішчы Мелія быў пабудаваны сумесны храм Пасейдона.
Іанійскі саюз працягваў існаваць пад уладай Македоніі (з 334 г. да н. э.), а потым Рыма (з 133 г. да н. э.). У перыяд Рымскай імперыі адбіваў асабістую манету.
Літаратура
правіць- Herodotus, The History of Herodotus
- Alan M. Greaves, The Land of Ionia: Society and Economy in the Archaic Period. Chichester/Malden, MA: Wiley-Blackwell, 2010. Pp. xvi, 269. ISBN 9781405199001
- Ancient Greece : A Political, Social, and Cultural History: A Political, Social, and Cultural History