Вікіпедыя

Іван Васілевіч Саламярэцкі

(пам. 1578) кашталян мсціслаўскі

Іван Васілевіч Саламярэцкі (?—1582) — дзяржаўны дзеяч ВКЛ.

Іван Васілевіч Саламярэцкі
староста радамльскі[d]
май 1558 — 1578
Папярэднік Іван Васілевіч Палубінскі[d]
1-ы кашталян мсціслаўскі
16 сакавіка 1566 — 1578
Пераемнік Война Мацвеевіч Грычына
6-ы староста мсціслаўскі
май 1558 — 1578
Папярэднік Іван Васілевіч Палубінскі[d]
Пераемнік Павел Мікалаевіч Пац
староста гайнаўскі[d]
з 21 кастрычніка 1541
Пераемнік Багдан Васілевіч Саламярэцкі
Смерць не раней за 30 мая 1578 і не пазней за 4 ліпеня 1578
Месца пахавання
Род Саламярэцкія[2]
Бацька Васіль Іванавіч Саламярэцкі[3][4]
Маці Ганна Іванаўна Уладыка[d][3][4]
Жонка Багдана з Сапегаў[d][1][5][…] і Ганна з Глябовічаў[d][6][7][…]
Дзеці Багдан Іванавіч Саламярэцкі[d][8][9], Марына з Саламярэцкіх[d][8][10] і Барбара з Саламярэцкіх[d][8][9]
Веравызнанне кальвінізм[11]

Біяграфія

правіць

З роду князёў Саламярэцкіх. Бацька Васіль Іванавіч Саламярэцкі, маці Ганна Іванаўна з Уладыкаў.

У маладосці гаспадарскі дваранін (прынамсі з 1538). У 1541—1552 гадах дзяржаўца аiнскi ў 1541—1552, дабосненскi ў 1552—1555, глускi ў 1552—1556, быхаўскi ў 1555—1556, стараста мсцiслаўскi i радамльскi з 1558, першы кашталян мсцiслаўскi з 1566 года.

Удзельнічаў у абароне ўсходняй мяжы ВКЛ у час Інфлянцкай вайны (1558—1582). У 1566 стаў першым кашталянам мсціслаўскім, захаваўшы пасады старасты мсціслаўскага і радамльскага. У 1573 удзельнічаў у абранні на трон Рэчы Паспалітай Генрыка Валезы.

Меў маёнткі: Саламярэчча, Гарадок Саламярэцкі (Сёмкаў), Плешчанічы, Гогаліца (Менскі павет); Асташын (Новагародскі павет); Кельмы, Дабікінты (Жамойць); дзяржавы Айна (Гайна), Глуск, Дабосна, Быхаў.

Апекваўся праваслаўнай царквой. Манастыр у Саламярэччы дадаткова фундаваў.

Пахаваны ў манастырскай Пакроўскай царкве ў Саламярэччы.

Сям’я

правіць

Першая жонка Багдана з Сапегаў (пам. 1550), дзяцей у шлюбе не было.

Другая жонка (шлюб у 1551) Ганна з Глябовічаў (пам. 1593). У шлюбе нарадзіліся сын Багдан, дочкі Марына, Барбара.

Крыніцы

правіць
  1. ↑ а б Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 – першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах — 2005. — вып. 11. — С. 97.
  2. ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 496–497.
  3. ↑ а б Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 – першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах — 2005. — вып. 11. — С. 90.
  4. ↑ а б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 494–495.
  5. ↑ Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 87. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
  6. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 166. — ISBN 978-83-65880-76-5
  7. ↑ Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 – першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах — 2005. — вып. 11. — С. 98.
  8. ↑ а б в Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 – першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах — 2005. — вып. 11. — С. 99.
  9. ↑ а б Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 497.
  10. ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 498.
  11. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 73. — ISBN 978-83-65880-76-5
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Іван_Васілевіч_Саламярэцкі&oldid=4866790"