Іван Гарнастай
Іван Гарнаста́й (канец XV ст. — 1558[8]) — дзяк гаспадарскі (1508-1517), вялікі пісар літоўскі (з 1517), падскарбі земскі (з 1531), маршалак надворны літоўскі (з 1542). Адначасова выконваў абавязкі ваяводы троцкага (1538—1542) і віленскага (1549—1551), ваявода новагародскі (1551—1558). Тым жа часам дзяржаўца дарсунішскі (з 1525), староста слонімскі (з 1531), дзяржаўца мсцібогаўскі (з 1534), зэльвенскі (з 1535), біршцянскі (1539—1551), крэўскі (1556—1558).
Біяграфія
правіцьЗ роду Гарнастаяў. Каля 1509 года ездзіў на Валынь для правядзення попісу[8]. Пасол у Маскву ў 1522 годзе. Адзін з кіраўнікоў складання Попісу 1528 года[8].
На Попіс 1528 года ставіў 10 «коней» з уласных маёнткаў і 12 «коней» з застаўных, т.б. валодаў агулам 80 службамі і трымаў у заставе 96 службаў сялян[8].
Набыў шэраг маёнткаў у Берасцейскім і Ваўкавыскім паветах, ад паноў Кезгайлаў атрымаў Астрошыцы ў Менскім павеце, у канцы жыцця — спадчыну сваёй апошняй жонкі князёўны Марыі Багданаўны Заслаўскай у Аршанскім павеце.
Сям’я
правіцьУ шлюбе з князёўнай Ганнай Васілеўнай з Саламярэцкіх (пам. 1550) меў сыноў Гаўрылу, Івана, Гермагена, Астафія, дачок Настассю, Ганну, Алену, Яўгенію і невядомую імем (у шлюбе з князем Л. Палубінскім).
Радавод
правіцьГаўрыла | Геранім | Самуэль | Міхал | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Іван | Іван | Ганна | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Раман Івашкавіч | Астафій Гарнастай | Гермаген | Альжбета | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Астафій | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Анікей | Багдана | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Зноскі
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 37, 179, 185, 262.
- ↑ а б в г д е ё ж з і к л м Сліж Н. Сям’я Івана Гарнастая, падскарбія ВКЛ // Białoruskie Zeszyty Historyczne — Беласток: Беларускае гістарычнае таварыства, 2012. — вып. 38. — С. 23. — ISSN 1232-7468
- ↑ а б Сліж Н. Сямейныя адносіны і шлюбныя стратэгіі Саламярэцкіх у 16 – першай палове 17 ст. // Гістарычны альманах — 2005. — вып. 11. — С. 93.
- ↑ Сліж Н. Сям’я Івана Гарнастая, падскарбія ВКЛ // Białoruskie Zeszyty Historyczne — Беласток: Беларускае гістарычнае таварыства, 2012. — вып. 38. — С. 24. — ISSN 1232-7468
- ↑ Князі Друцкія-Горскія ў Вялікім Княстве Літоўскім у XV—XVIII стст. / пад рэд. В. У. Галубовіч, С. А. Рыбчонак, А. І. Шаланда — 2016. — С. 69–70, 538–539. — 400 с. — ISBN 978-985-90380-3-7
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 451.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 373.
- ↑ а б в г Груша, Спірыдонаў, Вайтовіч, 2003. С. 37.
Літаратура
правіць- Будзька Ч. Кніжка аб Івашку Гарнастаю. — Чыкага, 1955.
- Груша А. І., Спірыдонаў М. Ф., Вайтовіч М. А. Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 г. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кніга 523. Кніга Публічных спраў 1 / рэдкал.: Г. Я. Галенчанка (адк. рэд.) і інш. — Мінск: Беларуская навука, 2003. — 444 с.