Іван Лаўрэнцьевіч Кандакоў
Іван Лаўрэнцьевіч Кандакоў (8 кастрычніка 1857, Вілюйск, Якуцкая вобласць — 14 кастрычніка 1931) — рускі хімік.
| Іван Лаўрэнцьевіч Кандакоў | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 8 кастрычніка 1857 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 14 кастрычніка 1931[1] (74 гады) |
| Месца смерці |
|
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | хімік, выкладчык універсітэта |
| Навуковая сфера | хімія[3] |
| Месца працы | |
| Альма-матар | |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў сям’і казачага пяцідзясятніка, які выйшаў у адстаўку як гандлёвы казак, назапасіў грошы і змог даць сваім васьмярым сынам адукацыя, у тым ліку чацвярым — найвысокае. Пасля сканчэння Вілюйскага прыходскага вучылішча і Краснаярскай мужчынскай гімназіі, І. Л. Кандакоў у 1880 годзе паступіў на натуральнае аддзяленне фізіка?матэматычнага факультэта Санкт-Пецярбургскага ўніверсітэта, дзе з трэцяга курса пачаткаў працаваць у вядомага хіміка А. М. Бутлерава.
Па?сканчэнні ўніверсітэта ў 1884 годзе І. Л. Кандакоў быў пакінуты пры ўніверсітэце для падрыхтоўвання да прафесарскага звання лабарантам. У 1886 годзе прызначаны штатным лабарантам пры кафедры хіміі Варшаўскага ўніверсітэта. У перыяд 1886—1895 гадоў ён выкладаў на кафедры фізіялогіі Варшаўскага ўніверсітэта.
У снежні 1894 года ў Пецярбургскім універсітэце абараніў дысертацыю на ступень магістра хіміі па тэме «Пра сінтэз пад уплывам хлорыстага цынку ў шэрагу тлушчавых злучэнняў».
У 1895 годзе прызначаны экстраардынарным прафесарам фармацыі Юр’еўскага (Дэрпцкага) універсітэта, з 1898 года — ардынарны прафесар.
У 1899 годзе ён адкрыў каталітычную полімерызацыю дыметылбутадыену ў сінтэтычнае каучуко-падобнае рэчыва. Даследаванні Івана Лаўрэнцьевіча ляглі ў грунт спосабу атрыманні сінтэтычнага каўчука ў Германіі у час Першай сусветнай вайны.
У 1921 годзе чытаў лекцыі ў Сарбоне, потым працаваў у Пражскім універсітэце, працягваючы навуковыя даследаванні па сінтэтычным каўчуку.
Перыяд жыцця І. Л. Кандакова ў 1921—1931 гады даследчыкі ўмоўна завуць «элваскім»; І. Л. Кандакоў меў летні дом у Элве, куды прыязджаў у свабодны ад навучальнай працы час і на летнія вакацыі. Пахаваны на Элваскіх могілках (Эстонія).
У 1957 годзе ў сувязі з 100-годдзем з дня нараджэння І. Л. Кандакова на доме ў Элве, дзе ён жыў, была адкрыта мемарыяльная дошка, у 1959 годзе на яго магіле ўсталяваны помнік, а ў 1977 годзе ў фае Тартускага ўніверсітэта з’явіўся барэльеф навукоўца.
Зноскі
- ↑ Кондаков Иван Лаврентьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 верасня 2015.
- ↑ Кондаков Иван Лаврентьевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
- ↑ а б в г http://www.russiangrave.ru/person?prs_id=269 Праверана 5 красавіка 2021.
- ↑ а б http://www.russiangrave.ru/person?prs_id=269
- ↑ а б https://majandus24.postimees.ee/122416/eesti-koige-edukamad-leiutised
Літаратура правіць
- Іван Лаўрэнцьевіч Кандакоў // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- Бакарова В. А. Вилюйский казак — учёный с мировым именем // Московский журнал. — 2014. — № 7. — С. 71—72. — ISSN 0868-7110. Архівавана з першакрыніцы 29 чэрвеня 2016.