Іван Фёдаравіч Кадацкі

савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч

Іван Фёдаравіч Кадацкі (19 чэрвеня [1 ліпеня] 1893, Мікалаеў — 30 кастрычніка 1937, Масква) — савецкі партыйны і дзяржаўны дзеяч; кандыдат у члены (1925—1930), член ЦК ВКП (б) (1930—1937).

Іван Фёдаравіч Кадацкі
Нараджэнне 19 чэрвеня (1 ліпеня) 1893
Смерць 30 кастрычніка 1937(1937-10-30) (44 гады)
Партыя
Член у
Дзейнасць палітык

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў сям’і чорнарабочага. Скончыў рамеснае вучылішча, працаваў токарам на Мікалаеўскім суднабудаўнічым заводзе, удзельнічаў у забастоўках і нелегальных працоўных гуртках.

У 1914 годзе пераехаў у Петраград; працаваў на заводзе «Новы Леснер». У тым жа годзе ўступіў у РСДРП, бальшавік; вёў партыйную працу сярод працоўных Выбаргскага раёна, з 1915 года — член Выбаргскага райкама РСДРП. Быў арыштаваны ў студзені 1917 года.

Пасля Лютаўскай рэвалюцыі вызвалены 6 (19) сакавіка 1917 года па амністыі, з’яўляўся членам Выбаргскага райкама і Петраградскага гаркама РСДРП (б), быў абраны членам Петраградскага савета і старшынёй Выбаргскай раённай думы.

Актыўна ўдзел у падрыхтоўцы і правядзенні Кастрычніцкай рэвалюцыі, браў Петраградскую гарадскую тэлефонную станцыю.

Пасля ўсталявання савецкай улады — на кіруючай партыйнай і гаспадарчай рабоце. У 1917—1918 гадах — сакратар Наркамата працы РСФСР. У 1919—1920 гады — начальнік трэсту «Аблрыба» (Астрахань) (мандат атрымаў на прыёме ў У. І. Леніна). З 12 красавіка 1920 года — начальнік сувязі Азоўскага мора, з верасня 1920 — упаўнаважаны Савета працы і абароны РСФСР па арганізацыі рыбных промыслаў і вывазу рыбных і іншых прадуктаў на берагах Чорнага і Азоўскага мораў, у 1920—1921 гады ўзначальваў рыбнае ўпраўленне ў Дагестане.

У 1922—1925 гадах — адказны арганізатар (сакратар) Маскоўска-Нарвскага, затым Выбаргскага райкамаў партыі ў Петраградзе; вёў барацьбу з апазіцыяй. У 1925—1926 гады працаваў намеснікам старшыні праўлення Трэста слабых токаў. У 1926 годзе вярнуўся на пасаду сакратара Маскоўска-Нарўскі райкама ВКП (б). Адначасова з 7 студзеня 1926 года — член Паўночна-Заходняга бюро ЦК ВКП (б).

З 1928 года — намеснік старшыні, з красавіка 1929 г. — старшыня Ленінградскага абласнога Саўнаргаса.

28 чэрвеня 1937 года быў арыштаваны ў маскоўскай гасцініцы «Метраполь». Пастановай пленума ЦК ВКП (б) 1937/06/29 выведзены са складу членаў ЦК ВКП (б). 29 кастрычніка 1937 года Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР па абвінавачванні «ва ўдзеле ў контррэвалюцыйнай тэрарыстычнай арганізацыі» асуджаны да вышэйшай меры пакарання. Расстраляны 30 кастрычніка 1937, пахаваны на Данскіх могілках.

З 10 студзеня 1930 года — старшыня Выканаўчага камітэта Ленінградскага абласнога Савета, з 13 снежня 1931 па 14 лютага 1937 годуа- старшыня Ленінградскага гарадскога Савета.

Літаратура правіць

  • Санкт-Петербург. Петроград. Ленинград: Энциклопедический справочник / Ред. коллегия: Белова Л. Н., Булдаков Г. Н., Дегтярев А. Я. и др. — М.: научное издательство «Большая Российская Энциклопедия». 1992. — 687 с.; ил. — ISBN 5-85270-037-1