Іда Ліндэ

Іда Ліндэ
Іда Ліндэ
	шведск.: Ida Linde
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	28 сакавіка 1980 (44 гады)
Месца нараджэння	Умеа, камуна Умеа, лен Вестэрботэн, Швецыя;
Грамадзянства	Швецыя;
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, перакладчыца, паэтка
Мова твораў	шведская мова
Прэміі	Aftonbladet Literary Award[d] (2014) Norrland Literature Prize[d] (2015)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іда Ліндэ (шведск.: Ida Linde; нар. 28 сакавіка 1980, Умеа, Швецыя) — шведская пісьменніца, паэтка, перакладчыца.

Біяграфія правіць

Ліндэ вырасла у горадзе Умеа, а цяпер жыве ў Стакгольме. Акрамя пісьменніцтва, яна займаецца перакладамі, а таксама піша драматургію. У цяперашні час таксама выкладае літаратурнае майстэрства ва ўніверсітэце Паўночнай асацыяцыі^[d] на востраве Біскапс-Арнё^[d].

Дэбютавала ў 2006 годзе паэтычным зборнікам «Споведзь дзяўчыны-машыны» (шведск.: Maskinflickans testamente), які паказвае адносіны юнай дзяўчыны з мужчынскім светам як адносіны са смерцю^[2]. Пазней апублікавала зборнік паэтычных мініяцюр «Кніга рахункаў» (шведск.: Räkneboken; 2009) і чатыры кнігі прозы: зборнік апавяданняў «Калі я забуду цябе, стану я кімсьці іншым» (шведск.: Om jag glömmer dig blir jag en annan; 2009), раманы «Тлумачэнне кахання» (шведск.: En kärleksförklaring; 2011) і «Паехаць на поўнач, каб памерці» (шведск.: Norrut åker man för att dö; 2014), лірычную прозу «29 недасланых лістоў» (шведск.: 9 oskickade brev; 2015)^[3].

Найбольшую вядомасць і дзве прэстыжныя прэміі прынёс аўтарцы яе другі раман «Паехаць на поўнач, каб памерці», які ёсць дарожнаю сагаю з крымінальным ухілам, падзеі якога адбываюцца найперш у родным для пісьменніцы рэгіёне Вестэрботэн.

Пераклала на шведскую мову кнігу дацкай пісьменніцы Інгер Крыстэнсэн^[d] «Альфабэт».

Бібліяграфія правіць

2006 — Maskinflickans testamente, паэзія
2009 — Om jag glömmer dig blir jag en annan, зборнік апавяданняў
2009 — Räkneboken, паэзія
2011 — En kärleksförklaring, раман
2014 — Norrut åker man för att dö, раман; беларускае выданне Паехаць на поўнач, каб памерці, пер. Наталлі Паваляевай (2019, Янушкевіч)
2015 — 29 oskickade brev, паэзія; беларускае выданне 29 недасланых лістоў, пер. Наталлі Паваляевай (2018, Янушкевіч)
2018 — Mördarens mamma, раман

Беларускія пераклады правіць

На беларускую мову творы Ліндэ пераклала Наталля Паваляева.
- 29 недасланых лістоў: вершы / Іда Ліндэ. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2018. — [31] с.
- Нябесны футбол: [кніга аднаго верша] / Іда Ліндэ. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2018. — [33] с.
- Паехаць на поўнач, каб памерці: раман / Іда Ліндэ. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2019. — 183, [1] с.

Узнагароды і прэміі правіць

2014 — Літаратурная прэмія Aftonbladet^[d] за «Паехаць на поўнач, каб памерці»^[4]
2015 — Літаратурная прэмія Norrlands^[d] за «Паехаць на поўнач, каб памерці»^[5]

Заўвагі правіць

↑ LIBRIS — 2018. Праверана 24 жніўня 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1798125"></a>
↑ Надежда Воинова представляет книгу Иды Линде «Завещание девочки-машины» (руск.). wordorder.ru (2 сакавіка 2018). Праверана 11-3-2021.
↑ Іда Ліндэ (бел.)(недаступная спасылка). Выдавецтва «Янушкевіч». Архівавана з першакрыніцы 22 красавіка 2021. Праверана 11-3-2021.
↑ KULTUR: Ida Linde får Aftonbladets litteraturpris (шведск.). Aftonbladet.
↑ Ida Linde tilldelas Norrlands litteraturpris 2015 (шведск.)(недаступная спасылка). norstedts.se. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2022. Праверана 11 сакавіка 2021.

Спасылкі правіць

	Іда Ліндэ на Вікісховішчы

Мама забойцы. Урыўкі з рамана

[_0d96566b7839c068-1] LIBRIS — 2018. Праверана 24 жніўня 2018.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1798125"></a>

[2] Надежда Воинова представляет книгу Иды Линде «Завещание девочки-машины» (руск.). wordorder.ru (2 сакавіка 2018). Праверана 11-3-2021.

[3] Іда Ліндэ (бел.)(недаступная спасылка). Выдавецтва «Янушкевіч». Архівавана з першакрыніцы 22 красавіка 2021. Праверана 11-3-2021.

[4] KULTUR: Ida Linde får Aftonbladets litteraturpris (шведск.). Aftonbladet.

[5] Ida Linde tilldelas Norrlands litteraturpris 2015 (шведск.)(недаступная спасылка). norstedts.se. Архівавана з першакрыніцы 26 сакавіка 2022. Праверана 11 сакавіка 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]