Іегудзі Менухін

Іегудзі Менухін, барон Менухін (англ.: Yehudi Menuhin, Baron Menuhin, 22 красавіка 1916, Нью-Ёрк — 12 сакавіка 1999, Берлін) — амерыканскі скрыпач і дырыжор.

Іегудзі Менухін
англ.: Yehudi Menuhin
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	22 красавіка 1916(1916-04-22)[…]
Месца нараджэння	Нью-Ёрк, штат Нью-Ёрк, ЗША
Дата смерці	12 сакавіка 1999(1999-03-12)[…] (82 гады)
Месца смерці	Берлін, Германія
Краіна	ЗША  Вялікабрытанія  Швейцарыя
Бацька	Moshe Menuhin[d]
Маці	Марута Шэр[d]
Жонка	Nola Ruby Nicholas[d] і Diana Gould[d]
Дзеці	Zamira Menuhin[d], Krov Nicholas Menuhin[d], Gerard Menuhin[d] і Jeremy Menuhin[d]
Альма-матар	San Francisco Conservatory of Music[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Луіс Персінджэр і Джорджэ Энеску
Прафесіі	дырыжор, палітык, аўтабіёграф, джазмен, скрыпач
Інструменты	скрыпка
Жанры	класічная музыка
Выхаванцы	Alexandre Dubach[d]
Грамадская дзейнасць
Член у	Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Акадэмія прыгожых мастацтваў[d]
Узнагароды	прэмія Глена Гульда[d] медаль Уолтэра Уілсана Кобета[d] (1959) залаты медаль Каралеўскага філарманічнага таварыства[d] (1962) прэмія імя Джавахарлала Нэру[d] (1968) прэмія Леоні Сонінг[d] (1972) doctor honoris causa from the Paris-Sorbonne University[d] (14 лютага 1976) Прэмія міру кнігагандляроў Германіі (14 кастрычніка 1979) медаль імя Ганса фон Бюлава[d] (1979) медаль Эрнста Ройтара[d] (1980) медаль Альберта[d] (1981) культурная прэмія нямецкіх масонаў[d] (1982) прэмія Эрнста фон Сіменса[d] (1984) Moses-Mendelssohn-Preis[d] (1986) медаль Бубера-Розенцвайга[d] (1989) Brahms-Preis[d] (17 ліпеня 1990) прэмія Вольфа ў мастацтве (1991) Musikpreis der Stadt Duisburg[d] (1992) прэмія «Грамафон» за прыжыццёвыя дасягненні[d] (1996) Медаль міру імя Ота Гана[d] (1997) ганаровы доктар Універсітэта Валенсіі[d] (1999) ганаровы доктар Брусельскага вольнага ўніверсітэта[d] (1999) Fellow of the Sangeet Natak Akademi[d] зорка на галівудскай «Алеі славы»
Аўтограф
menuhin.org
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сын равіна Мойшэ Менухіна (першапачаткова Мнухіна), ураджэнца Гомеля, і Маруты Шэр, ураджэнкі Ялты. Пачаў займацца музыкай у тры гады. Першапачаткова займаўся пад кіраўніцтвам Луіса Персінджэра, затым вучыўся ў Еўропе ў Джорджэ Энеску і Адольфа Буша. Першы сольны канцэрт з сімфанічным аркестрам Сан-Францыска даў у 7-гадовым узросце.

З перанапружаннем выступаў падчас Другой сусветнай вайны перад войскамі саюзнікаў, даў звыш пяцісот канцэртаў. У красавіку 1945 года разам з Бенджамінам Брытэнам выступіў перад былымі вязнямі вызваленага брытанскімі войскамі канцлагера Берген-Бельзен. Як знак прымірэння, даў у 1947 годзе ў пасляваеннай Германіі канцэрт з Вільгельмам Фуртвенглерам, які абвінавачваўся ў свой час у супрацоўніцтве з гітлераўскім рэжымам.

У 1945 годзе стаў першым замежным выканаўцам, які прыехаў у СССР пасля вайны, для выканання падвойнага канцэрта Баха сумесна з Давідам Ойстрахам.

З 1959 года жыў у Вялікабрытаніі, у 1962 годзе стварыў у графстве Сурэй Школу Іегудзі Менухіна.

У 1970 годзе стаў грамадзянінам Швейцарыі. Музыка класічнага рэпертуару, Менухін у 1980-х гадах запісаў некалькі джазавых кампазіцый разам са Стэфанам Грапелі, некалькі канцэртаў усходняй музыкі — з сітарыстам Раві Шанкарам.

У 1985 годзе прыняў падданства Вялікабрытаніі. У 1983 годзе заснаваў у графстве Кент фонд Іегудзі Менухіна ў падтрымку маладых музыкантаў.

У 1990 годзе з Моладзевым аркестрам Азіі, брытанскім віяланчэлістам Джуліянам Лойдам Уэберам і групай маладых выканаўцаў з краін Азіі праехаў з канцэртным турнэ па Японіі, Тайвані, Сінгапуры і Ганконгу.