Ілжэдзмітрый I
Ілжэдзмітрый I — афіцыйна называў сябе царэвіч (затым цар) Дзмітрый Іаанавіч, першы самаабвешчаны імператар Расіі, у зносінах з замежнымі дзяржавамі — Імператар Дзмітрый (лац.: Demetreus Imperator) (пам. 17 мая 1606) — цар Расіі з 1 чэрвеня 1605 г. па 17 (27) мая 1606) — першы з трох самазванцаў, якія называлі сябе сынамі Івана Грознага і прэтэндавалі на расійскі сталец (гл. таксама Ілжэдзмітрый II і Ілжэдзмітрый III). Прыйшоў да улады ў Маскве дзякуючы падтрымцы Жыгімонта Вазы, Канстанціна Васіля Астрожскага, Льва Сапегі, Чартарыйскіх, Мнішкаў і маскоўскіх баяр — ворагаў Гадуновых і Шуйскіх. Забіты пад час «народнага» паўстання у Маскве, справакаванага баярскімі групоўкамі, чуткамі і незадаволенасцю насельніцтва паводзінамі яго «каталіцкага» атачэння. Труп быў выстралены «ў бок Літвы адкуль прыйшоў».
Лжэдзмітрый I (афіцыйна — цар Дзмітрый Іванавіч) | ||
Партрэт з замка Мнішкаў у Вішняўцы | ||
| ||
---|---|---|
1 (11 чэрвеня) 1605 — 17 (27) мая 1606 | ||
Каранацыя | 30 ліпеня (9 жніўня) 1605 | |
Папярэднік | Фёдар II Гадуноў | |
Пераемнік | Васіль Шуйскі | |
Дзейнасць | манах, манарх | |
Веравызнанне | Праваслаўе, прыняў каталіцтва | |
Нараджэнне | 15?? | |
Смерць | 17 (27) мая 1606 Масква | |
Род | прэтэндаваў на прыналежнасць да Рурыкавічаў | |
Жонка | Марына Мнішак | |
Аўтограф | ![]() | |
Зноскі
ЛітаратураПравіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1999. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2