Ілжэдзмітрый I

Ілжэдзмітрый I — афіцыйна называў сябе царэвіч (затым цар) Дзмітрый Іаанавіч, першы самаабвешчаны імператар Расіі, у зносінах з замежнымі дзяржавамі — Імператар Дзмітрый (лац.: Demetreus Imperator) (пам. 17 мая 1606) — цар Расіі з 1 чэрвеня 1605 г. па 17 (27) мая 1606) — першы з трох самазванцаў, якія называлі сябе сынамі Івана Грознага і прэтэндавалі на расійскі сталец (гл. таксама Ілжэдзмітрый II і Ілжэдзмітрый III). Прыйшоў да ўлады ў Маскве дзякуючы падтрымцы Жыгімонта Вазы, Канстанціна Васіля Астрожскага, Льва Сапегі, Чартарыйскіх, Мнішкаў і маскоўскіх баяр — ворагаў Гадуновых і Шуйскіх. Забіты пад час «народнага» паўстання ў Маскве, справакаванага баярскімі групоўкамі, чуткамі і незадаволенасцю насельніцтва паводзінамі яго «каталіцкага» атачэння. Труп быў выстралены «ў бок Літвы адкуль прыйшоў».

Лжэдзмітрый I
(афіцыйна — цар Дзмітрый Іванавіч)
Партрэт з замка Мнішкаў у Вішняўцы
Цар і Вялікі князь усяе Русі 1 (11 чэрвеня) 1605 — 17 (27) мая 1606
Каранацыя	30 ліпеня (9 жніўня) 1605
Папярэднік	Фёдар II Гадуноў
Пераемнік	Васіль Шуйскі
Нараджэнне	XVI стагоддзе Масква, Маскоўская дзяржава
Смерць	17 (27) мая 1606 Масква
Род	прэтэндаваў на належнасць да Рурыкавічаў
Жонка	Марына Мнішак
Веравызнанне	праваслаўе і каталіцтва
Аўтограф
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).