Імператары расійскія
спіс артыкулаў у адным з праектаў Вікімедыя
Тытул Імператар Усерасійскі (Импера́торъ Всероссíйскій) быў прыняты Пятром I 22 кастрычніка 1721 па просьбе Сената пасля перамогі ў Паўночнай вайне[заўв 1] і праіснаваў да Лютаўскай рэвалюцыі 1917[заўв 2].
Поўны тытул Імператара Усерасійскага
У гэтым спісе ў храналагічным парадку прадстаўлены ўсё агульнапрызнаныя імператары і імператрыцы ўсерасійскія.
Таксама ў спісе ўтрымліваецца інфармацыя: імя і імя па бацьку імператара, партрэт, герб дзяржавы на перыяд кіравання гэтага імператара, даты пачатку і канца кіравання, дата каранацыі і крыніца інфармацыі.
Даты прыведзены па старым і новым стылям.
Спіс імператараў
правіцьСтатыстыка
правіць- Усяго тытул Імператара Усерасійскага насіла 14 чалавек: 10 мужчын і 4 жанчыны.
- Самае доўгае кіраванне ў Кацярыны II — кіравала 34 года. Таксама яна пражыла самае доўгае жыццё — 67 гадоў.
- Самае кароткае кіраванне ў Пятра III — кіраваў 6 месяцаў.
- Самы пажылы манарх на момант уваходжання ў пасаду, Пётр I — прыняў тытул у 49 гадоў.
- Самы малады манарх на момант уваходжання ў пасаду, Іван VI — уступіў на пасаду ў 2 месяцы і 5 дзён. Кіраваў намінальна пры рэгенцтве Эрнста Бірона і Ганны Леапольдаўны.
- Самае кароткае жыццё — 15 гадоў, пражыў Пётр II.
Генеалагічнае дрэва
правіцьФрагмент генеалагічнага дрэва[заўв 5]
Знакам пазначаны асобы, якія насілі тытул Імператара Усерасійскага
Гл. таксама
правіцьЗаўвагі
правіць- ↑ Акт аб паднясенні Пятру I тытула імператара ўсерасійскага, 22 кастрычніка 1721 г.
- ↑ Маніфест пра адрачэнне Мікалая II ад прастола. 2 сакавіка 1917 года.
- ↑ Да 26 лютага 1730 самадзяржаўная ўлада Ганны Іаанаўны была абмежавана Вярхоўным тайным саветам.
- ↑ У сувязі з паўстаннем Дзекабрыстаў, Мікалай I прыступіў да сваіх абавязкаў 14 снежня (26 снежня) 1825.
- ↑ Паказаны толькі асноўныя прадстаўнікі.