Дзяржава Селеўкідаў
Дзяржава Селеўкідаў (недакладна Сірыйскае царства) — эліністычная манархія, заснаваная дыядохам Аляксандра Македонскага Селеўкам. Існавала ў 312 да н.э. — 64 да н.э.
Гістарычная дзяржава | |
Дзяржава Селеўкідаў | |
---|---|
Ἀρχή Σελεύκεια | |
|
|
312 да н.э. — 64 да н.э.
|
|
Сталіца |
Селеўкія (305 - 240 да н.э.) Антыёхія (240 - 64 да н.э.) |
Мова(ы) | Грэчаская |
Афіцыйная мова | старажытнагрэчаская мова |
Рэлігія | Старажытнагрэчаская |
Плошча | 4.000.000 кв.км. |
Насельніцтва | 30. 000. 000 |
Форма кіравання | Манархія |
Дынастыя | Селеўкіды |
Цар | |
• 305 - 281 да н.э. | Селеўк I Нікатар |
• 65 - 63 да н.э. | Філіп II Філарамей |
Гісторыя | |
• 312 да н.э. | Заснавана |
• 64 да н.э. |
Антыёхія захоплена Пампеям |
• 63 да н.э. |
Апошні цар зрынуты, Сірыя стала Рымскай правінцыяй |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Дзяржава была заснаваная пасля распаду імперыі Аляксандра Македонскага адным з военачальнікаў таго, Селеўкам Нікатарам. Найбольшай магутнасці дзяржава дасягнула пры Антыёху III (мяжа 3 і 2 ст. да н.э.), калі ў яе ўваходзілі Сірыя, Месапатамія, частка Малой Азіі, Іранскае нагор’е, частка Сярэдняй Азіі.
Зручнае геаграфічнае становішча спрыяла развіццю ў дзяржаве земляробства, жывёлагадоўлі, гандлю; значнага росквіту дасягнулі гарады. Аднак нацыянальная неаднароднасць, разнастайнасць прыродных і сацыяльна-эканамічных умоў, нетрываласць эканамічных сувязяў прывялі да паступовага распаду дзяржавы і заваяваянне яе Рымам.
Літаратура
правіць- Селеўкідаў дзяржава // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 306. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
- Беларуская Савецкая Энцыклапедыя. У 12 т. Т. 9. Рабкор — Сочы / Рэдкал.: П. У. Броўка (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ, 1973. — 640 с.: іл., карты.
- Ср. Niese, «Geschichte der Griechischen und Makedonischen Staaten seit der Schlacht hei Charoneia» (II т., Гота, 1893, 1899);
- Holm, "Griechische Geschichten (IV т., Б., 1894; англ. перакл., 1898);
- Droysen, «Geschichte des Hellenismus» ; Mommsen, «R ö mische Geschichte» (V т., Б., 1885).