Інгэ I Старэйшы

	Інгэ I Старэйшы
Дзейнасць	палітык
Нараджэнне	XI стагоддзе
Смерць	1105
Пахаванне	Хонгер[d];
Дынастыя	Дынастыя Стэнкіляў
Бацька	Стэнкіль
Маці	Інгамодэр[d]
Жонка	Хелена[d]
Дзеці	Хрысціна Інгесдотэр, Маргарэт Фрэдкула[d], Рагвальд Інгесан[d] і Кацярына Інгесдотэр Шведская[d]
Інгэ I Старэйшы на Вікісховішчы

Інгэ I Старэйшы (Інгэ Стэнкільсан; стар.-ісл. Ingi Steinkelsson; памёр каля 1100) — кароль Швецыі, які кіраваў у другой палове XI ст.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Інгэ I.

Помнік над магілай Інгэ Старэйшага.

БіяграфіяПравіць

Інгэ быў сынам Стэнкіля, заснавальніка дынастыі Стэнкіляў. Кіраваў пасля свайго брата Хальстэнам. Інгэ быў дбайным хрысціянінам, праводзіў актыўную хрысціянізацыю Швецыі, з-за чаго ў выніку паўстання пазбавіўся ўлады, і конунгам Швецыі стаў яго швагер Блот-Свен. Самому Інгэ засталася толькі вобласць Вестэргётланд. Пазней Інгэ быў прадпрыняты паход на Упсалу, у выніку якога рэзідэнцыя Блот-Свена была акружана і спалена, сам Блот-Свен быў забіты, як і яго сын Эрык. Пасля аднаўлення ўлады Інгэ праводзіў актыўную знешнюю палітыку, ваяваў з нарвежскім каралём Магнусам Босым. Пасля заключэння міру ў Кунгахеле Інгэ аддаў яму ў жонкі сваю дачку Маргарыту(англ.) бел., за што тая атрымала мянушку «Творца міру» (Fredkulla). Яго іншая дачка Хрысціна Інгесдотэр — першая жонка Мсціслава I Уладзіміравіча Вялікага, князя наўгародскага, потым (ужо пасля яе смерці) вялікага князя кіеўскага.