Інданезійская мова
Інданезійская мова (індан.: Bahasa Indonesia — мова Інданезіі) — адна з аўстранезійскіх моў. Афіцыйная мова (з 1945 г.) і мова міжнацыянальных зносін у Інданезіі. У бытавых зносінах яе выкарыстоўваюць каля 20 млн чалавек. Агульная колькасць тых, хто валодае мовай у той ці іншай ступені — каля 200 млн. Дыялектаў не мае.
| Інданезійская мова | |
|---|---|
 | |
| Саманазва | Bahasa Indonesia |
| Краіны | Інданезія |
| Арганізацыя, якая рэгулюе | Agency for Language Development and Cultivation[d] |
| Агульная колькасць носьбітаў |
|
| Класіфікацыя | |
| Пісьменнасць | лацінскае пісьмо |
| Моўныя коды | |
| ДАСТ 7.75–97 | инд 210 |
| ISO 639-1 | id |
| ISO 639-2 | ind |
| ISO 639-3 | ind |
| WALS | ind і inj |
| Ethnologue | ind |
| ABS ASCL | 6504 |
| IETF | id |
| Glottolog | stin1234 |
 Вікіпедыя на гэтай мове | |
Інданезійская мова аформілася ў першай палове XX стагоддзя на базе малайскай мовы, якая традыцыйна выкарыстоўвалася ў гэтым рэгіёне як лінгва-франка. Назва «інданезійская мова» была прынята ў 1928 г. на Кангрэсе моладзі і паступова выцесніла назву «малайская мова». Пісьменнасць на аснове лацінскага алфавіту.
У іншым моўным раздзеле ёсць паўнейшы артыкул Indonesian language(англ.) |
Зноскі
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).