Вікіпедыя

Інда-кітайскі памежны канфлікт (2020)

Інда-кітайскі памежны канфлікт 2020 года — узброеныя сутыкненні паміж Індыяй і Кітаем вакол спрэчнага рэгіёну Аксайчын.

Інда-кітайскі памежны канфлікт
Асноўны канфлікт: Другая халодная вайна
На карце адлюстраваны прэтэнзіі Індыі і Кітая на мяжу ў рэгіёне Аксайчын, лінію Макартні-Макдональда, лінію Міністэрства замежных спраў Вялікабрытаніі, а таксама прагрэс сіл Кітая, якія занялі раёны падчас кітайска-індыйскай вайны 1962 года.
На карце адлюстраваны прэтэнзіі Індыі і Кітая на мяжу ў рэгіёне Аксайчын, лінію Макартні-Макдональда, лінію Міністэрства замежных спраў Вялікабрытаніі, а таксама прагрэс сіл Кітая, якія занялі раёны падчас кітайска-індыйскай вайны 1962 года.
Дата 5 мая — 16 чэрвеня 2020
Месца інда-кітайская мяжа
Вынік стабілізацыя сітуацыі
Праціўнікі
 Кітай  Індыя
Камандуючыя
Кітай Сі Цзіньпін
Кітай Чжао Ліцзян 		Індыя Рам Натх Кавінд
Індыя Нарэндра Модзі
Сілы бакоў
Народна-вызваленчая армія Кітая Узброеныя сілы Індыі
Страты
звыш 40 забітых і параненых звыш 20 забітых і параненых
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гісторыя

правіць

Канфлікт пачаўся з-за рэгіёна Аксайчын, размешчаным на мяжы Сіньцзян-Уйгурскага аўтаномнага раёна КНР, Пакістана і Індыі. Тэрыторыя кіруецца Кітаем, але аспрэчваецца Індыяй, якая ўключае гэты рэгіён у саюзную тэрыторыю Ладакх. Аксайчын уяўляе сабой шырокую высакагорную саляную пустыню, размешчаную на вышыні да 5 тыс. метраў. Геаграфічна яна з’яўляецца часткай Тыбецкага плато. Мясцовых жыхароў у раёне практычна няма, як і пастаянных паселішчаў[1].

У 1960-х гадах, у рамках агульнай палітыкі Мао па пашырэнню межаў дзяржавы да валадарстваў былой імперыі Цын, Кітай уводзіць войскі ў дадзены раён, які мае і важнае стратэгічнае значэнне з-за аксайчынскай дарогі — з улікам мясцовага рэльефу, транспартныя артэрыі ў Гімалаях важней нафтаправодаў[2]. На тое ўплывала яшчэ неўрэгуляванасць пытання аб правядзенні лініі мяжы паміж былой Брытанскай Індыяй і Тыбетам[3].

Падчас вайны 1962 года Індыя губляе фактычны кантроль над Аксайчынам.

Ход канфлікту

правіць

5 мая 2020 г. раптам адбылося ўзброенае сутыкненне ў Ладакхскім рэгіёне падчас патрулявання мяжы. З тых часоў абодва бакі пачалі агрэсіўна разгортваць дадатковыя войскі, каб захапіць рачную даліну[4].

20 мая Індыя кінула дадатковыя войскі ў спрэчную даліну Галван пасля таго, як Кітай абвясціў гэты рэгіён сваёй тэрыторыяй і разгарнуў сотні салдат Народна-вызваленчай арміі. Спасылаючыся на крыніцы ў міністэрстве абароны. Газета «The Economic Times» паведаміла, што салдат адпраўляюць з іншых раёнаў[4].

9 чэрвеня стала вядома, што Індыя і Кітай пачалі выводзіць войскі з усходняга Ладакха[5].

Тым не менш, у ноч з 15 на 16 чэрвеня ў раёне Ладакх адбылася ўзброеная сутычка, у выніку якой загінулі двое салдат і камандзір індыйскай арміі. Інцыдэнт адбыўся ўвечары ў даліне Галван. Па папярэдніх даных, з кітайскага боку пацярпелі 43 чалавекі — у гэты лік уключаны цяжкапараненыя і загінулыя. Вядома пра 20 загінулых індыйскіх вайскоўцаў[6]. Кітай абвінаваціў Індыю ў перасячэнні памежнай лініі, у сувязі з чым было прынята рашэнне адкрыць агонь. Па словах прадстаўніка Міністэрства замежных спраў Кітая Чжао Ліцзяна, індыйскія войскі двойчы перасякалі мяжу, тым самым справакаваўшы кітайскіх вайскоўцаў на меры ў адказ[5].

Пасля гэтага бою Кітай і Індыя развялі войскі на мяжы.

22 чэрвеня прадстаўнікі Індыі і Кітая сустрэліся ў памежнай паласе для абмеркавання мінулых падзей. Бакі вырашылі, што неабходна весці дыялог, «які спрыяе зніжэнню напружанасці сітуацыі». Заяўлялася, што яны маюць намер падтрымліваць мір і стабільнасць у памежных раёнах[7].

Аднак да 26 чэрвеня на мяжу з Кітаем перакінулі тры індыйскія пяхотныя дывізіі. Акрамя гэтага, у раёне разгарнулі танкі і артылерыю. Раней кітайская армія разгарнула мотастралковую і механізаваную дывізіі ў вобласці Ладакх. Кітайскія вайскоўцы таксама ўзводзялі новы лагер і назіральныя пункты ў даліне ракі Галван[8].

Міжнародная рэакцыя

правіць

Дзяржсакратар ЗША Майк Пампеа абвінаваціў Кітай у агрэсіі ў сувязі з інцыдэнтам на мяжы Індыі[9]. Кіраўнік прэс-службы Дзярждэпартамента ЗША Нед Прайс заявіў, што новая амерыканская адміністрацыя выступае за прамы дыялог Нью-Дэлі і Пекіна з мэтай урэгулявання тэрытарыяльнай спрэчкі. З яго слоў, КНР спрабуе «запалохваць» сваіх партнёраў.

20 сакавіка 2021 года адбылася сустрэча міністра абароны ЗША Лоіда Осціна і міністра абароны Індыі Раджана Сінгха. На сустрэчы кіраўнік амерыканскага абароннага ведамства прапанаваў індыйскаму боку аб’яднаць намаганні ў падаўленні ваеннай пагрозы ў асобе КНР[10].

28 чэрвеня амерыканскае выданне Bloomberg апублікавала паведамленне, што Індыя «перанакіравала не менш за 50 000 дадатковых вайскоўцаў да сваёй мяжы з Кітаем». У сваю чаргу, Індыя ніяк не адрэагавала на гэтую заяву. На думку кітайскай газеты Global Times, ЗША праз паведамленні ў СМІ спрабавалі справакаваць на канфлікт Пекін і Нью-Дэлі[11][12].

Наступствы

правіць

Індыя запатрабавала, каб Пакістан зменшыў удвая склад свайго пасольства, спаслаўшыся на тое, што яго супрацоўнікі займаліся шпіянажам. Місія Індыі ў Ісламабадзе таксама была скарочана[13].

Неўзабаве пасля канфлікту Індыя забараніла 59 кітайскіх прыкладанняў, уключаючы папулярную сацыяльную сетку TikTok, спасылаючыся на пагрозу нацыянальнай бяспекі і грамадскаму парадку. Пазней улады ўключылі яшчэ 47 кітайскіх праграм у забаронены спіс. Індыйская вышэйшая ліга крыкету скасавала кантракт з кітайскай кампаніяй вытворцам смартфонаў Vivo пад ціскам грамадскасці. На фоне антыкітайскіх настрояў доля продажу кітайскіх смартфонаў на індыйскім рынку ўпала з 81% да 72% у другім квартале 2020 года.

Гл. таксама

правіць

Заўвагі

правіць
  1. ↑ Война из-за «Белого оврага»: как Индия и Китай готовятся к схватке(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 16 чэрвеня 2020. Праверана 16 чэрвеня 2020.
  2. ↑ Конфликт Китая и Индии осложнила большая кровь
  3. ↑ Maxwell N. India’s China War. Р. 38.
  4. ↑ а б ИНДИЯ И КИТАЙ СТЯГИВАЮТ ВОЙСКА НА ГРАНИЦУ, ГОТОВЯСЬ К МОЩНОМУ ВОЕННОМУ КОНФЛИКТУ
  5. ↑ а б На границе Индии и Китая произошла вооруженная стычка
  6. ↑ Китай и Индия развели войска у границы после столкновений // Sputnik Belarus, 16 июня 2020
  7. ↑ Индия и Китай договорились снизить напряженность на границе // Piter TV, 23 июня 2020
  8. ↑ Индия и Китай снова развернули войска на границе // Lenta.ru, 26 июня 2020
  9. ↑ Помпео обвинил Китай в агрессии на границе с Индией // РИА Новости, 8.07.2020
  10. ↑ Кирилл Сенин. Хинди Американ бхай бхай: США предлагают Индии дружить против Китая (руск.). Известия (23 сакавіка 2021). Праверана 24 сакавіка 2021.
  11. ↑ Bloomberg - Are you a robot?. www.bloomberg.com. Праверана 7 ліпеня 2021.
  12. ↑ Confronting China for US worst strategy for India: Global Times editorial - Global Times. www.globaltimes.cn. Праверана 7 ліпеня 2021.
  13. ↑ Китай нащупал болевую точку Индии. Дели потерял поддержку соседей // Независимая газета, 24.06.2020

Спасылкі

правіць
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Інда-кітайскі_памежны_канфлікт_(2020)&oldid=4868020"