Індэрагіры
Індэрагі́ры[1] — рака ў Інданезіі, на востраве Суматра.
| Індэрагіры | |
|---|---|
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | каля 400 км |
| Басейн | больш за 20 000 км² |
| Расход вады | 1 100 м³/с |
| Вадацёк | |
| Выток | Kuantan River[d] |
| • Месцазнаходжанне | хрыбет Барысан |
| • Каардынаты | 0°33′39″ пд. ш. 100°33′01″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Паўднёва-Кітайскае мора |
| • Вышыня | 0 м |
| • Каардынаты | 0°21′44″ пд. ш. 103°26′23″ у. д.HGЯO |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Паўднёва-Кітайскае мора |
| Краіна | |
 |
|
   |
|
|
— выток, — вусце |
|
Даўжыня ракі каля 400 км. Плошча вадазбору больш за 20 000 км². Сярэдні расход вады каля 1100 м³/с. Выток ракі знаходзіцца на хрыбце Барысан. Працякае па забалочаным раўнінам Усходняй Суматры. Упадае ў Паўднёва-Кітайскае мора. Жыўленне ракі дажджавое. Паўнаводная на працягу года. Суднаходная на 150 км ад вусця.
Зноскі
- ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7.
ЛітаратураПравіць
- Індэрагіры // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7). — С. 256.
- Индерагири // Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 165. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)