Іосіф Давыдавіч Левін

Іосіф Давыдавіч Ле́він (9 лістапада 1923, г. Бабруйск, Магілёўская вобласць — 3 студзеня 2011) — беларускі архітэктар.

Іосіф Давыдавіч Левін
Дата нараджэння	9 лістапада 1923(1923-11-09)
Месца нараджэння	Бабруйск, Бабруйскі павет, БССР, СССР
Дата смерці	3 студзеня 2011(2011-01-03) (87 гадоў)
Альма-матар	Ленінградскі інжынерна-будаўнічы інстытут (1953)
Месца працы	Гарпраект[d] Ваенмарпраект[d] Мінгарпраект Белдзіпрасельбуд Мінскпраект
Партыя	УКП(б)
Член у	Саюз архітэктараў СССР
Узнагароды

Біяграфія

Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.

Скончыў у 1953 годзе Ленінградскі інжынерна-будаўнічы інстытут. У 1953—1955 гадах архітэктар, галоўны архітэктар праектаў у інстытуце «Гарпраект» г. Севастопаль; у 1955—1956 гадах у інстытуце «Ваенмарпраект»; у 1956 годзе ў інстытуце «Мінгарпраект»; у 1957—1960 гадах у інстытуце «Белдзіпрасельбуд»; у 1960—1983 гадах у інстытуце «Мінскпраект».

Быў членам Саюза архітэктараў СССР з 1955 года, Савета ветэранаў Вялікай Айчыннай вайны. Член КПСС з 1946 года. Пражываў у Мінску.

Творчасць

Стадыён «Трактар»

Палац культуры і тэхнікі МАЗа

Генеральная пракуратура Рэспублікі Беларусь

Асноўныя работы: Палац культуры і тэхнікі МАЗа (1977), аэрапорт «Мінск-1», будынкі выдавецтва «Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі» пры АН Беларусі, інстытута «Белдзіпразем», Гідраметэаралагічнага цэнтра па Ленінскім праспекце (1968); карпусы 5-й і 7-й клінічных гарадскіх бальніц; ветэрынарная санітарная станцыя; новы корпус Рэспубліканскай пракуратуры па вул. Інтэрнацыянальнай (1969); скурна-венералагічны НДІ; сярэдняя спецыяльная музычная школа; НДІ Дзяржплана БССР; кінатэатр «Піянер»; стадыён «Трактар»; Мінскі мастацка-вытворчы камбінат; комплекс інтэрнатаў па вул. Ангарскай (1974), жылыя дамы, школы, дзіцячыя сады; транспартная развязка пл. Ванеева; праведзена добраўпарадкаванне Парку культуры і адпачынку імя 50-годдзя Вялікага Кастрычніка і іншае, мікрараён па вул. Кнорына (1963), дзіцячая бальніца па вул. Арлоўскай (1966), тэрапеўтычны корпус 6-й клінічнай бальніцы (1974), Інстытут нейралогіі, нейрахірургіі і фізіятэрапіі (1983) у Мінску.

Узнагароды

Узнагароджаны ордэнамі Айчыннай вайны 1-й і 2-й ступені (1944, 1985), двума ордэнамі Чырвонай Зоркі (1945); медалямі «За адвагу», «За абарону Ленінграда», «За ўзяцце Кёнігсберга», «За Перамогу над Германіяй», «За Перамогу над Японіяй», медалём Мангольскай Народнай Рэспублікі, «Ветэран працы», юбілейнымі медалямі, Ганаровымі граматамі, каштоўнымі падарункамі.

Літаратура

• Левин Иосиф Давидович // Кто есть Кто в Республике Беларусь. Архитекторы Беларуси. / Редакционный совет: И. В. Чекалов (пред.) и др. — Минск: Энциклопедикс, 2014. — 140 с. — ISBN 978-985-7090-29-7. (руск.)
• Левин Иосиф Давидович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
• Воинов А. А. История архитектуры Белоруссии. В 2- х т. Т.2 (Советский период). — Мн., 1987.