Ірментруда Арлеанская
Ірментруда Арлеанская (Irmentrud) (фр.: Ermentrude d'Orléans, 27 верасня 825 — 6 кастрычніка 869, абацтва Хаснон, Валансьен, Францыя) — каралева Заходне-Франкскага каралеўства ў 842—869 гадах, першая жонка Карла II Лысага. Дачка Эда, графа Арлеана, і Інгельтруды дэ Фезенсак, дачкі Лета I, графа Парыжскага.
| Ірментруда Арлеанская | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| фр.: Ermentrude d'Orléans, лац.: Hirmintrudis | |||||||
 Пасмяротнае надмагілле Ірментруды Арлеанскай. | |||||||
|
|||||||
| Каранацыя | 25 жніўня 866 | ||||||
| Папярэднік | Юдзіф Баварская | ||||||
| Пераемнік | Рышыльда Праванская | ||||||
| Нараджэнне |
27 верасня 830[1]
|
||||||
| Смерць |
6 кастрычніка 869[2] (39 гадоў) |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Агілольфінгі[d][2] | ||||||
| Бацька | Эд Арлеанскі[d][2] | ||||||
| Маці | Інгельтруда Парыжская[d][2] | ||||||
| Муж | Карл II Лысы[3][4][…] | ||||||
| Дзеці | Юдзіт Фландрская[d][5][4], Людовік II Заіка[6][4], Карл III, кароль Аквітаніі[7], Карламан[d][8], Лотар Храмы[d][8], Ірментруда[d][8], Ратруда[d], Гізела[d] і Хільдэгарда[d] | ||||||
| Дзейнасць | каралева | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Сям’я Правіць
Муж — Карл II Лысы.
Дзеці:
- сыны: Людовік II Заіка, Карл III Дзіцё, Латар Кульгавы, Карламан
- дочкі: Юдзіт, Ратруда, Эрментруда, Хільдэгарда, Гізела
Зноскі
- ↑ Lundy D. R. The Peerage Праверана 13 жніўня 2021.
- ↑ а б в г д Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 307. — ISBN 978-2-9501509-3-6
- ↑ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 301–307. — ISBN 978-2-9501509-3-6
- ↑ а б в Kindred Britain
- ↑ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 308–309. — ISBN 978-2-9501509-3-6
- ↑ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 313–315. — ISBN 978-2-9501509-3-6
- ↑ Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 309–310. — ISBN 978-2-9501509-3-6
- ↑ а б в Settipani C. La Préhistoire des Capétiens: Première partie : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens — Villeneuve-d'Ascq: 1993. — P. 310. — ISBN 978-2-9501509-3-6
Літаратура Правіць
- Pierre Riché. Les Carolingiens, une famille qui fit l’Europe. — Paris: Hachette Littératures, coll. «Pluriel», 1983; 1997. — 490 p. — ISBN 2-01-278851-3
- Jean-Charles Volkmann. Bien connaître les généalogies des rois de France. — Éditions Gisserot, 1999. — ISBN 2-877472086
- Michel Mourre, Le Petit Mourre. Dictionnaire d’Histoire universelle. — Éditions Bordas, avril 2007. — ISBN 978-2-04-732194-2
Спасылкі Правіць
- DESCENDANTS of EUDES COMTE d'ORLEANS (англ.). Foundation for Medieval Genealogy. Праверана 19 жніўня 2010.