Вікіпедыя

Ірына Валер’еўна Лешчанка

беларуская біятланістка
(Пасля перасылкі з Ірына Валер’еўна Крыўко)
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Крыўко.
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Лешчанка.

Іры́на Вале́р’еўна Ле́шчанка (у дзявоцтве Крыўко; нар. 30 ліпеня 1991, Сянно, Віцебская вобласць) — беларуская біятланістка, алімпійская чэмпіёнка 2018 года ў эстафеце. Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь (2018).

Біятлон
Ірына Лешчанка
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Ірына Валер’еўна Лешчанка
Нарадзілася 30 ліпеня 1991(1991-07-30) (32 гады)
Сянно, Віцебская вобласць, Беларуская ССР
Грамадзянства Сцяг Беларусі Беларусь
Рост/Вага 160 см/50 кг
Сямейнае становішча замужам
Прафесія Біятланістка
Тытулы
Алімпійскі чэмпіён 1 (Пхёнчхан 2018)
Трапнасць стральбы
Паводле даных за 2011/2012
Агульная трапнасць 84%
Лежачы 82%
Стоячы 86%
Кар’ера (Кубак свету)
Гонак 19 (2012/13)
Перамог 0 (2012/13 )
Асабістых подыумаў 1 ( x 0 + x 1 + x 0)
Подыумаў у эстафетах 2 ( x 1 + x 1 + x 0)
Заробленых ачкоў 7 (2012/13)
Алімпійскія гульні
Золата Пхенчхан 2018 эстафета 4х6 км
Чэмпіянаты Еўропы
Срэбра Нове Места 2014 індывідуальная гонка 15 км
Золата Нове Места 2014 эстафета 4x6 км
Дзяржаўныя ўзнагароды
Ордэн «За асабістую мужнасць»
Ордэн «За асабістую мужнасць»
 Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спартыўная кар’ера правіць

На міжнародных спаборніцтвах Ірына Крыўко дэбютавала ў 2009 годзе на Чэмпіянаце свету сярод юніёраў у канадскім Кенмары, дзе ў першай індывідуальнай гонцы заняла чацвёртае месца, прайграўшы канадскай біятланістцы Ёлен Оду амаль 10 секунд, у спрынце была 14-й і ў пасьюце — восьмая. Першы свой медаль Ірына разам з Нэлей Нікалаевай і Дар’ей Несцерчык заваявала, заняўшы другое месца ў эстафеце, саступіўшы расійскімі дзяўчатам. На наступным Чэмпіянаце свету сярод юніёраў у 2010 годзе, які праходзіў у шведскім Турсбю, Ірына ў індывідуальнай гонцы была пятай, у спрынце чацвёртай, саступіўшы польке Моніцы Хойніш, у пасьюце — сёмая і ў эстафеце разам з Дзіянай Маскаленка і Дар’ей Несцерчык заваявала бронзавы медаль. Неўзабаве пасля гэтага Ірына дэбютуе на Адкрытым чэмпіянаце Еўропы па біятлону ў спартыўным цэнтры Тэхвандзі Отэпя, Эстонія і займае 18-е месца ў індывідуальнай гонцы, 15-е ў спрынце і 17-е ў пасьюце, у змешанай эстафеце разам з Алай Талкач, Аляксандрам Мінгалевым і Арцёмам Лешчанка была пятай[1][2][3][4][5][6][7][8][9][10][11].

Сезон 2010/2011 Ірына пачынае з выступленняў на этапах Кубка IBU і ў першай ж гонцы здабывае свае першыя ачкі, заняўшы 39 месца ў спрынце[12]. Аднак, на этапах Кубка IBU Ірыне не ўдалося паказаць высокія вынікі, самым лепшым яе дасягненнем стала 19 месца ў пасьюце на этапе ў Аўстрыі[13].

На трэцім у сваёй кар’еры Чэмпіянаце свету сярод юніёраў у чэшскім Нове Места-на-Мораве ў 2011 годзе Ірына была 12-й у спрынце, 20-й у пасьюце і 14-й у індывідуальнай гонцы. У эстафеце разам з Дзінарай Алімбекавай і Дар’ей Несцерчык была 11-й. Неўзабаве пасля гэтага на Адкрытым чэмпіянаце Еўропы па біятлону ў італьянскім мястэчку Масэрыя (камуна Рачынес), размешчаным у даліне Валь-Рыдана, Ірына была 9-й у індывідуальнай гонцы, 11-й у спрынце і 8-й у пасьюце[14][15][16][17][18][19][20]. Першы свой медаль на Адкрытым чэмпіянаце Еўропы па біятлону Ірына заваявала ў змешанай эстафеце разам з Дар’ей Несцерчык, Аляксеем Абромчыкам і Аляксандрам Дарожка[21].

Сезон 2011/2012 Ірына пачынае з выступленняў на этапах Кубка IBU, аднак, выступіўшы толькі на другім этапе ў італьянскім Валь-Рыдане, яна дэбютуе на этапах Кубка міру ў аўстрыйскім Гохфільцэне і займае 46-е месца ў спрынце, у наступнай гонцы праследавання Ірына зарабляе першыя ачкі на этапах Кубка свету, заняўшы 40 месца[22][23].

Чацвёрты Чэмпіянат свету сярод юніёраў можна назваць зорным часам Ірыны. Фінішаваўшы 20-й у спрынце з адставаннем ад лідараў 01:37 у гонцы пераследу, Ірына, дапусціўшы 3 промахі, фінішуе 3-яй, прайграўшы ўсяго 11 секунд Вользе Галіч, якая стартавала на 34 секунды раней Ірыны і таксама дапусціла 3 промахі[24][25].

Дэбют на Чэмпіянаце свету ў 2012 годзе апынуўся для Ірыны правальным — стартаваўшы ў індывідуальнай гонцы, яна не змагла фінішаваць[26].

Юніёрскія і маладзёжныя дасягненні правіць

Год Месца правядзення Узрост Інд Спр Пр Эст Зм
2009 ЧС   Кенмар U19 4 14 8 2 —
2010 ЧС   Турсбю U19 5 4 7 3 —
2010 ЧЕ   Отэпя U19 18 15 17 — 5
2011 ЧС   Нове Места U21 14 12 20 11 —
2011 ЧЕ   Валь-Рыдана U21 9 11 8 — 3
2012 ЧС   Контыялахты U21 14 20 3 9 —

Удзел у Чэмпіянатах Еўропы правіць

Год Месца правядзення Інд Спр Пр Эст
2014 ЧЕ   Нове-Места 3 15 22 1
2015 ЧЕ   Отэпя - 5 6 5

Статыстыка выступленняў у Кубку IBU правіць

2010/2011  Бейтастолен


  Мартэла


  Аберціліах


  Нове-Места


  Альтэнберг


  Осрблье


  Банска


  Ансі/Ле Гран-Барнан


 Падрахункі
Спр Спр Інд Спр Спр Пр Інд Спр Спр Пр Інд Спр Спр Спр Інд Спр Пр Ачковы Месца
39 20 DNS — 22 19 DNS 37 29 24 — — — — — — — 97 46
2011/2012  Эстэрсунд


  Валь-Рыдана


  Аберціліах


  Форні-Авольтры


  Ад-Мар’ен


  Кенмар


  Кенмар


  Альтэнберг


 Падрахункі
Спр Спр Інд Спр СМ Спр Пр Інд Спр Эст Спр Пр Спр Спр Інд Спр Інд Спр Пр Ачковы Месца
— — 24 17 — — — — — — — — — — — — — — — 41 87

Удзел у Чэмпіянатах свету правіць

Год Месца правядзення Інд Спр Пр МС Эст См
2012 ЧС   Рупольдынг DNF - - - - -
2015 ЧС   Контыялахты 19 - - - 7 -
2016 ЧС   Холменколен 64 66 - - 18 9
2017 ЧМ   Гохфільцэн 14 36 45 - 9 22

Удзел у Алімпійскіх гульнях правіць

Год Месца правядзення Інд Спр Пр МС Эст ЗмЭ
2018   Пхёнчхан 36 17 17 26   -

Статыстыка выступленняў у Кубку свету правіць

2011/2012  Эстэрсунд


  Гохфільцэн


  Гохфільцэн


  Обергоф


  Нове-Места


  Анхтольц


  Холменколен


  Контыялахты


   ЧС Рупольдынг


   Ханты-Мансійск


 Падрахункі
Інд Спр Пр Спр Пр Эст Спр Пр См Эст Спр МС Інд Спр Пр Спр Эст МС Спр Пр МС СМ Спр Пр См Спр Пр Інд Эст МС Спр Пр МС Ачковы Месца
— — — — — — 46 40 — — 66 — — 59 51 81 — — 56 49 — — 61 — — — — DNF — — 50 46 — 1 98
2012/13  Эстэрсунд


  Гохфільцэн


  Паклюка


  Обергоф


  Рупольдынг


  Анхтольц


  Нове Места


  Холменколен


   Сочы


   Ханты-Мансійск


 Падрахункі
См Інд Спр Пр Спр Пр Эст Спр Пр МС Эст Спр Пр Эст Спр Мс Спр Пр Эст См Спр Пр Інд Эст МС Спр Пр МС Інд Спр Эст Спр Пр МС Ачковы Месца
— 66 68 — 42 53 — 52 53 — — 34 53 — 68 — — — — — — — — — — — — — — — — — — — 7 73
Заўвагі

Інд — індывідуальная гонка Пр — гонка праследавання Спр — спрынт МС — мас-старт Эст — эстафета Зм — змешаная эстафета DNS — спартсмен быў заяўлены, але не стартаваў DNF — спартсмен стартоваў, але не фінішаваў LAP — спартсмен па ходу гонкі (для гонак праследавання і мас-стартаў) адстаў ад лідара больш чым на круг і быў зняты з трасы DSQ — спартсмен дыскваліфікаваны — − спартсмен не ўдзельнічаў у гэтай гонцы

Агульны залік у Кубку свету правіць

  • 2017—2018 — 20-е месца (383 ачкоў)
  • 2016—2017 — 39-е месца (185 ачкоў)
  • 2015—2016 — 54-е месца (85 ачкоў)
  • 2014—2015 — 55-е месца (100 ачкоў)
  • 2012—2013 — 90-е месца (7 ачкоў)
  • 2011—2012 — 98-е месца (1 ачко)

Палітычныя погляды правіць

Падпісала адкрыты ліст спартыўных дзеячаў краіны, якія выступаюць за дзеючую ўладу Беларусі пасля жорсткіх падаўленняў народных пратэстаў у 2020 годзе[27][28].

Зноскі

  1. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  2. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  3. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  4. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  5. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  6. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  7. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  8. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  9. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  10. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  11. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  12. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  13. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  14. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  15. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  16. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  17. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  18. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  19. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  20. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  21. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  22. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  23. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  24. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  25. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  26. ↑ IBU DATACENTER. Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2013. Праверана 27 лютага 2013.
  27. ↑ Стало известно, кто подписал открытое письмо спортсменов, выступающих за власть (руск.)(недаступная спасылка) (24 лістапада 2020). Архівавана з першакрыніцы 24 лістапада 2020. Праверана 24 лістапада 2020.
  28. ↑ Подписи. Праверана 8 снежня 2020.

Спасылкі правіць

  Ірына Валер’еўна Лешчанка ў Вікіцытатніку
  Ірына Валер’еўна Лешчанка на Вікісховішчы
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ірына_Валер’еўна_Лешчанка&oldid=4099779"