Ісакрат
Ісакрат (436 да н.э.-338 да н.э.) — старажытнагрэчаскі прамоўца, настаўнік рыторыкі і публіцыст. Стваральнік тэорыі класічнай антычнай прозы, увёў падзел на мовы паэтычную і празаічную. Каля 390 да н.э. заснаваў у Афінах школу рыторыкі — прататып агульнаадукацыйнай школы; яе праграму выклаў у прамовах супраць сафістаў. Прыхільнік прамакедонскай партыі і прапагандыст яе праграмы («Панегірык», 386; «Арэапагетык», 355; «Панафінейская прамова», 342—339). Лічыў манархію лепшай формай дзяржаўнага кіравання. Пасля разгрому грэкаў у 338 г. да н.э. каля Херанеі македонцамі на чале з Філіпам II Ісакрат скончыў жыццё самагубствам. Захавалася 21 яго прамова (у т.л. 6 судовых) і 9 лістоў.
| Ісакрат | |
|---|---|
 | |
| Род дзейнасці | аратар, пісьменнік |
| Дата нараджэння | 436 да н.э.[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | жнівень 338 да н.э. |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Жонка | Plathane[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Зноскі
- ↑ Любкер Ф. Isocrates // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 670–671.
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
Спасылкі
правіць- Тэксты і англійскія пераклады ўсіх гаворак. Архівавана з першакрыніцы 28 лістапада 2012. Праверана 20 красавіка 2013.