Граф Іта Сукэюкі (яп.: 伊東 祐亨, 20 мая 1843 — 16 студзеня 1914) — афіцэр японскага флоту эпохі Мэйдзі.

Іта Сукэюкі
яп.: 伊東祐亨
Адмірал флоту граф Іта Сукэюкі
Адмірал флоту граф Іта Сукэюкі
Дата нараджэння 20 мая 1843(1843-05-20)
Месца нараджэння
Дата смерці 16 студзеня 1914(1914-01-16) (70 гадоў)
Месца смерці
Месца працы
Грамадзянства
Прыналежнасць Імператарскі флот Японіі
Род войскаў флот
Гады службы 18711907
Званне адмірал флоту
Камандаваў Флот пастаяннай гатовасці
Аб'яднаны флот
Бітвы/войны
Узнагароды і званні
ордэн Святой Ганны I ступені вялікі афіцэр ордэна Ганаровага легіёна ордэн Узыходнага сонца 1 ступені (да 2003 года) Grand Cordon of the Supreme Order of the Chrysanthemum Order of the Sacred Treasure Order of the Golden Kite
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія правіць

Іта Сукэюкі быў сынам самурая княства Сацума, нарадзіўся ў Кагосіме, вывучаў марскую і артылерыйскую справу, у складзе флоту княства Сацума браў удзел у вайне княства Сацума з Англіяй. Да моманту пачатку вайны Басін ён ужо перабраўся ў Эда і пайшоў на службу да тых, хто змагаўся супраць Сёгуната Такугава.

Пасля Рэстаўрацыі Мэйдзі Іта атрымаў званне лейтэнанта і служыў на карвеце «Нісін». Пасля стварэння Імператарскага флоту Японіі (1869) служыў на розных караблях. У 1882 годзе атрымаў званне капітана, 15 чэрвеня 1886 года — контр-адмірала, 12 снежня 1892 года — віцэ-адмірала. З 20 мая 1893 года — Вярхоўны галоўнакамандуючы «Флоту пастаяннай гатовасці» (частка японскага флоту, якая складалася з найбольш сучасных і баяздольных суднаў). Пасля таго, як у 1894 годзе «Флот пастаяннай гатовасці» быў аб’яднаны з «Заходнім флотам» (складаўся з састарэлых суднаў), Іта Сукэюкі стаў першым вярхоўным галоўнакамандуючым «Аб’яднанага флоту» і выйграў барацьбу на мора падчас Япона-кітайскай вайны. 11 мая 1895 года Іта стаў начальнікам Генеральнага штаба Імператарскага флоту Японіі. 5 жніўня 1898 года ён быў ганараваны тытулам сісяку (віконта), а 28 верасня 1898 года атрымаў званне адмірала.

Падчас Руска-японскай вайны Іта Сукэюкі працягваў выконваць абавязкі главы Генеральнага штаба Імператарскага флоту. 31 студзеня 1905 года ён атрымаў званне адмірала флоту, а ў 1907 годзе — тытул хакусяку (графа); у гэты ж перыяд ён быў узнагароджаны ордэнам Залатога каршуна 1-й ступені і Вышэйшым ордэнам Хрызантэмы з вялікай стужкай.

Іта памёр у 1914 годзе; пахаваны ў храме Каян-дзі ў такійскім спецыяльным раёне Сінагава.

Зноскі

Спасылкі правіць