Іштван Эркень
І́штван Э́ркень (венг.: István Örkény; 5 красавіка 1912, Будапешт, — 24 чэрвеня 1979, Будапешт) — венгерскі драматург, празаік.
| Іштван Эркень | |
|---|---|
| István Örkény | |
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Імя пры нараджэнні | венг.: Örkény István György |
| Дата нараджэння | 5 красавіка 1912[1][2][…] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 24 чэрвеня 1979[1][2][…] (67 гадоў) |
| Месца смерці | |
| Пахаванне | |
| Грамадзянства |
 Венгрыя |
| Бацька | Hugó Örkény[d] |
| Жонка | Angela F. Nagy[d] і Zsuzsa Radnóti[d] |
| Альма-матар |
|
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, драматург, фармацэўт |
| Гады творчасці | 1938—1979 |
| Жанр | Q62066928? |
| Мова твораў | венгерская |
| Грамадская дзейнасць | |
| Член у | |
| Прэміі |
прэмія Ацілы Ёжэфа[d] (1955) прэмія Ацілы Ёжэфа[d] (1967) |
| Узнагароды |
прэмія імя Кошута (1973) |
| Подпіс |
 |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
Творчасць правіць
Аўтар зборнікаў навел і апавяданняў «Танец мора» (1941), «У снежнай віхуры» (1954), «Апавяданні-хвілінкі» (1968), аповесцей «Сям'я Тотаў» (1966), «Выстаўка ружаў» (1977), п'ес «Тоат і іншыя» (1967), «Кошкі-мышкі» (1969), «Кроўная радня» (1975), «Ключашукальнікі» (1977), успамінаў, рэпартажаў, нарысаў.
У яго творах сацыяльная і маральна-этычная праблематыка, выразная антываенная і антыфашысцкая скіраванасць; яны адметныя разнастайнасцю сатырычнай палітры, філасофскай ёмістасцю вобразаў і калізій, афарыстычнасцю мовы.
Пераклады правіць
На беларускую мову яго аповесці пераклалі М. Гіль, Л. Хаўрус. У 1976 годзе ў Беларускім тэатры імя Я. Купалы паводле яго п'есы пастаўлены спектакль «Гульня з кошкай».
Зноскі
Літаратура правіць
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).