Абеліск (аповесць)

Васіль Уладзіміравіч Быкаў
(Пасля перасылкі з Абеліск, аповесць)

Абеліск — гераічная[1] аповесць беларускага пісьменніка Васіля Быкава, створаная ў 1971 годзе. У 1974 годзе за «Абеліск» і аповесць «Дажыць да світання» Быкаў быў ганараваны дзяржпрэміяй СССР. У 1976 аповесць была экранізавана.

Абеліск
Жанр аповесць
Аўтар Васіль Быкаў
Мова арыгінала беларуская
Дата напісання 1971 г.

Асноўныя персанажы правіць

  • Апавядальнік, імя якога не называецца.
  • Алесь Іванавіч Мароз — сельскі настаўнік, павешаны немцамі падчас акупацыі Беларусі.
  • Цімафей Цітавіч Ткачук — былы настаўнік і партызан, пенсіянер.

Сюжэт правіць

Герой аповесці прыязджае на пахаванне вясковага настаўніка Паўла Міклашэвіча, з Якім быў шапачна знаёмы. Міклашэвіча вельмі любілі дзеці, ды і ўсе жыхары ўспамінаюць з вялікай павагай: «Добры быў камуніст, перадавы настаўнік», «Няхай яго жыццё сабе ў прыклад». Аднак на памінках Выступае былы настаўнік Ткачук, які патрабуе ўспомніць пра нейкага Мароза і не знаходзіць адабрэння. Па дарозе дадому галоўны герой распытвае Ткачука пра Мароза, спрабуючы зразумець, якое дачыненне той мае да Міклашэвіча. Ткачук распавядае, што Алесь Іванавіч Мароз быў звычайным настаўнікам, сярод шматлікіх вучняў якога апынуўся і Міклашэвіч. Мароз клапаціўся пра хлопцаў так, быццам яны былі яго ўласнымі дзецьмі: праводзіў дадому позна ўвечары, заступаўся перад начальствам, стараўся па меры сіл папоўніць школьную бібліятэку, займаўся самадзейнасцю, двум дзяўчынкам купіў чаравікі, каб яны зімой маглі ходзіць у школу, а Міклашэвіча, які баяўся бацькі, пасяліў у сябе дома. Мароз казаў, што стараецца зрабіць рабят сапраўднымі людзьмі.

Падчас Другой сусветнай вайны тэрыторыю Беларусі акупавалі нямецкія войскі, і Ткачук уступіў у партызанскі атрад. Мароз жа застаўся з дзецьмі, таемна дапамагаючы партызанам, пакуль адзін з вяскоўцаў, які стаў паліцаем, не пачаў нешта падазраваць і не зладзіў у школе ператрус і допыт. Ператрус вынікаў не даў, але адданыя Марозу хлопцы вырашылі адпомсціць. Невялікая група, уключаючы самога Міклашэвіча, якому тады было 15 гадоў, падпілавалі апоры каля моста, дзе павінна была праязджаць машына з шэфам паліцыі па мянушцы Каін. Ацалелыя паліцаі, выбіраючыся з вады, заўважылі ўцекачоў хлапчукоў, якія неўзабаве апынуліся ў палоне ў немцаў. Толькі Марозу атрымалася сысці да партызанаў. Немцы абвясцілі, што калі Мароз здасца ім, яны адпусцяць хлопчыкаў і дзяўчынак. Ён добраахвотна здаўся немцам, каб падтрымаць вучняў у турме. Калі іх вялі на пакаранне смерцю, Мароз дапамог збегчы Міклашэвічу, адцягваючы ўвагу канваіраў. Аднак канваір падстрэліў Міклашэвіча, бацька выходзіў яго, але той потым хварэў усё жыццё. Хлопцаў і Мароза павесілі. У гонар дзяцей паставілі абеліск, а вось дзеянні Мароза не лічацца подзвігам — ён не забіў ніводнага немца, наадварот, запісаны як той, хто здаўся ў палон.

Мастацкія асаблівасці правіць

Гераізм правіць

Аповесць пабудавана па схеме «аповяд у аповядзе» і ставіцца да кірунку гераічнай — адзін з асноўных персанажаў аповесці Алесь Мароз паступае сапраўды гераічна, не паспрабаваўшы выратавацца, бо для яго ў сітуацыі, якая склалася, іншага годнага выхаду проста-проста не было, бо гэты ўчынак не суадносіўся з нейкімі адцягненымі правіламі паводзінаў, а наадварот — з яго разуменнем чалавечага і настаўніцкага доўгу.

Аповесць адлюстроўвае годнае жыццё годных высакародных людзей, якія ў сваёй сутнасці не могуць змяніць сабе і сваім прынцыпам; адлюстроўвае тыя невядомыя подзвігі і гераізм, якія не былі занесеныя ва ўзнагародныя лісты і адзначаны абеліскамі:

Гэта — малая часціца сапраўды народнага супраціву ворагу ў гады вайны, гэта мастацкі вобраз чалавечага адмовы жыць па-воўчы, па законах фашысцкага «новага парадку»

У той жа час і вучні Мароза — юныя хлопчыкі, як усе чыстыя і сур'ёзныя хлопчыкі усіх часоў, не ўмеюць разлічваць у сваіх учынках і зусім не чуюць перасцярог свайго розуму, яны, перш за ўсё, дзейнічаюць — неразважліва, і таму трагічна.

Выданні правіць

У 1988 маскоўскім выдавецтвам «Детская литература  (руск.)» ў серыі «Библиотека юношества» твор быў выдадзены сумесна з іншай аповесцю — «Сотнікаў» (240 старонак, з ілюстрацыямі Г. Паплаўскага, пераклад Г. Кураневай, ISBN 5-08-001106-8).

Зноскі

  1. Василь Быков. Повести «Обелиск» и «Сотников». Издательство «Детская литература», Москва, 1988. Предисловие Игоря Дедкова «Уроки мужества», стр. 6. ISBN 5-08-001106-8.

Літаратура правіць

  • Шаломская, І. У. Стылізацыя змешанага маўлення ў аповесці В. Быкава «Абеліск», 2011

Спасылкі правіць