Адам Аляксандравіч Вішнявецкі
Адам Аляксандравіч Вішнявецкі (? — 1622) - уладальнік маёнткаў на Украіне і Беларусі, актыўны прыхільнік праваслаўнай царквы ў Рэчы Паспалітай.
Адам Аляксандравіч Вішнявецкі | |
---|---|
Нараджэнне | 1566 |
Смерць |
1622 |
Месца пахавання | |
Род | Вішнявецкія |
Бацька | Аляксандр Аляксандравіч Вішнявецкі[d] |
Маці | Аляксандра з Капустаў[d] |
Дзеці | Крысціна з Вішнявецкіх[d] |
Веравызнанне | праваслаўе |
Дзейнасць | палітык |
Біяграфія правіць
Паходзіў з княжацкага роду Вішнявецкіх. У 1601—1603 у яго маёнтку ў Брагіне знаходзіўся Лжэдзмітрый I, які ўпершыню прызнаўся менавіта Адаму Аляксандравічу, што ён царэвіч Дзмітрый, сын Івана Грознага, цудам уратаваны ад смерці ва Углічы.
Апошні прызнаў Лжэдзмітрыя I царэвічам, падтрымаў яго і пазнаёміў з князем Канстанцінам Канстанцінавічам Вішнявецкім і іншымі магнатамі. Удзельнічаў у паходзе на Маскву. У маі 1606 трапіў у палон і высланы ў Кастраму. У 1607 вярнуўся на радзіму.
Разам з праваслаўным магнатам князем Раманам Кірыкавічам Ружанскім далучыўся да атрада ў некалькі тысяч коннікаў, які разам з Ілжэдзмітрыем ІІ пайшоў на Маскву. Аднак Адам Аляксандравіч у хуткім часе вярнуўся.
Зноскі
Літаратура правіць
- Грыцкевіч А. П. Вішнявецкія // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.