Іван Чыгрынаў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
+ 5 categories; ±Катэгорыя:Постаці беларускай літаратуры→Катэгорыя:Пісьменнікі Беларусі using HotCat |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{вызнч|1=Іван}} {{вызн|1=Чыгрынаў}} (нар. [[21 снежня]] [[1934]], в. Вялікі Бор [[Касцюковіцкі раён|Касцюковіцкага раёна]] [[Магілёўская вобласць|Магілёўскай вобласці]] — [[5 студзеня]] [[1996]]) — беларускі пісьменнік, драматург, перакладчык, публіцыст. Народны пісьменнік Беларусі (1994).
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. У дзяцінстве перажыў Вялікую Айчынную вайну, на якой страціў бацьку. Сем гадоў вучыўся ў Вялікаборскай школе. У 1952
У 1978 Узнагароджаны ордэнам Дружбы народаў, медалямі.
== Творчасць ==
У друку дэбютаваў вершам у 1952 годзе, як празаік — у 1958 годзе (газета «[[Чырвоная змена]]»). Аўтар кніг апавяданняў і аповесцей «Птушкі ляцяць на волю» (1965), «Самы шчаслівы чалавек» (1967), «Ішоў на вайну чалавек» (1973), «Ці бываюць у выраі ластаўкі?» (1983)
Найбольш вядомы як аўтар пенталогіі раманаў: «Плач перапёлкі» (1972), «Апраўданне крыві» (1977), «Свае і чужыя» (1984), «Вяртанне да віны» (1992), «Не ўсе мы згінем» (1996) Аўтар п'ес — «Дзівак з Ганчарнай вуліцы» (1986), «Следчая справа Вашчылы» (1988), «Чалавек з мядзвежым тварам» (1988), «Звон — не малітва» (1988), «Толькі мёртвыя не вяртаюцца» (1989), «Ігракі» (1989), «Прымак» (1994), кнігі крытыкі і публіцыстыкі — «Новае ў жыцці, новае ў літаратуры» (1983), «Паміж сонцам і месяцам» (1994). У 1984 Адзін з аўтараў сцэнарыя шматсерыйнага тэлевізійнага фільма «Руіны страляюць…» (пастаўлены ў 1973).
== Прызнанне ==
Лаўрэат Літаратурнай прэміі імя А.Фадзеева (1979) за раманы «Плач перапёлкі», «Апраўданне крыві», Дзяржаўнай прэміі БССР (1974) як сааўтар сцэнарыя тэлефільма «Руіны страляюць…».
== Літаратура ==
== У Сеціве ==
* [http://knihi.com/cyhrynau/ Выбраныя творы] — эл. рэсурс knihi.com
{{DEFAULTSORT:Чыгрынаў Іван}}
|