Электрычны зарад: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
для звязнасці |
||
Радок 15:
Адзінка вымярэння зарада ў [[СІ, міжнародная сістэма адзінак вымярэння|СІ]] — [[кулон]], у [[СГС]] — адзінка электрычнага зарада СГСЭ. Упершыню электрычны зарад быў уведзены ў [[Закон Кулона|законе Кулона]] ў 1785 годзе.
== Гісторыя ==
[[Выява:M Faraday Lab H Moore.jpg|thumb|200px|[[Майкл Фарадэй]] за вопытамі ў сваёй лабараторыі]]
[[Выява:Franklin lightning engraving.jpg|thumb|200px|[[Бенджамін Франклін]] праводзіць свой знакаміты вопыт з лятучым змеем, у якім даказвае, што маланка — гэта электрычнасць]]
Яшчэ ў глыбокай старажытнасці было вядома, што [[бурштын]], пашараваны пра поўсць, прыцягвае лёгкія прадметы. А ўжо ў канцы [[XVI ]] стагоддзя англійскі ўрач [[Уільям Гільберт]] назваў целы, здольныя пасля шмаравання прыцягваць лёгкія прадметы, наэлектрызаванымі.
У [[1729]] годзе [[Шарль Дзюфэ]] вызначыў, што існуе два роды зарадаў. Адзін утвараецца пры трэнні шкла аб шоўк, а іншы — смолы аб поўсць. Таму Дзюфэ назваў зарады «шкляным» і «смаляным». Паняцце аб станоўчым і адмоўным зарадзе ўвёў [[Бенджамін Франклін]].
Напачатку [[XX ]] стагоддзя амерыканскі фізік [[Роберт Эндрус Мілікен|Роберт Мілікен]] вопытным шляхам паказаў, што электрычны зарад ''дыскрэтны'', гэта значыць зарад любога цела складае цэлае кратнае ад [[элементарны электрычны зарад|элементарнага электрычнага зарада]]
== Гл. таксама ==
| |||