Шаміль: Розніца паміж версіямі

'''Шаміль''' ([[26 чэрвеня]] [[1797]], Гімры (цяпер Унцукульскі раён, Заходні [[Дагестан]] -[[4 лютага]] [[1871]], [[Медзіна]], цяпер [[Саудаўская Аравія]]) — правадыр каўказскіх горцаў, у 1834 прызнаны імамам тэакратычнай дзяржавы - [[Паўночна-Каўказскі імамат]], у якім аб'яднаў горцаў заходняга Дагестана і Чачні, а затым і Чаркесіі. Да заключэння перамір'я пры штурме Гуніба ў 1859 князем Барацінскім энергічна вёў барацьбу супраць [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. Перавезены ў [[Калуга|Калугу]], а затым у [[Кіеў]], атрымаў нарэшце абяцаны яшчэ на Гунібе дазвол здзейсніць Хадж у Меку, затым у Медзіну, дзе і памёр.

== Літаратура ==