Мікалай Ягоравіч Матукоўскі: Розніца паміж версіямі

'''Мікалай Матукоўскі''' (нар. [[{{ДН|12 верасня]] [[|9|1929]]}}, в. Калюціна [[Расонскі раён|Расонскага р-на]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобл.]] — - [[{{ДС|28 верасня]] [[|9|2001]]}})  — беларускі драматург.

Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў Тродавіцкую сярэднюю школу (1950), працаваў загадчыкам аддзела кадраў і аргработы Расонскага райкама камсамола, літсупрацоўнікам раённай газеты «Сацыялістычная праца». Скончыў завочнае аддзяленне факультэта журналістыкі [[БДУ]] (1956). У 1952-1960 -1952—1960 — літработнік, потым загадчык аддзела літаратуры і мастацтва газеты «[[Звязда (1917)|Звязда]]», у 1960-1964 -1960—1964 — галоўны рэдактар літаратурна-драматычнага вяшчання Беларускага радыё, у 1964-1966 -1964—1966 — галоўны рэдактар рэпертуарна-рэдакцыйнай калегіі Міністэрства культуры БССР. З 1966 - — уласны карэспандэнт, з 1970 - — загадчык Беларускага аддзялення рэдакцыі газеты «Известия». Член СП СССР (з 1971).

Літаратурную працу пачаў у 1952. Піша на рускай і беларускай мовах. Аўтар п'ес «Мужчына, будзь мужчынам!» (пастаўлена ў 1966), «Тры дні і тры ночы» (пастаўлена ў 1967), «Амністыя» (1971, пастаўлена ў 1970, асобнае выданне ў 1972, аднайменны кінафільм у 1982), «Апошняя інстанцыя» (1976, пастаўлена ў 1974), «Наследны прынц» (1976, пад назвай «Наследнік» пастаўлена ў 1976), «Мошенник поневоле» (паводле рамана М. Ларні «Чацвёрты пазванок», пастаўлена ў 1978), «Паядынак» (1985, пастаўлена ў 1985), «Мудрамер» (апублікавана і пастаўлена ў 1987). Аўтар зборнікаў «П'есы» (1979) і «Мудрамер» (1989). Напісаў сцэнарый мастацкага кінафільма «Сын старшыні» (пастаўлены ў 1976), тэлефільмаў «Траянскі конь» (пастаўлены ў 1980), «Мудрамер» (пастаўлены ў 1989), а таксама некалькіх сцэнарыяў дакументальных тэле- і кінафільмаў. Выдаў дакументальную аповесць пра Мінскае падполле 1941-19441941—1944 гадоў «Мінск» (1982), кнігу публіцыстыкі, эсэ «Чужая беда» (1987).

Узнагароджаны медалямі. Заслужаны работнік культуры БССР (1977). Лаўрэат прэміі Саюза журналістаў СССР (1984) і Дзяржаўнай прэміі БССР (1988) за п'есу «Мудрамер».