Станіслаў Нарушэвіч (сын Крыштафа): Розніца паміж версіямі

У 1622 вучыўся ва універсітэцеўніверсітэце [[Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна|Інгальштата]] ([[Германія]]). Служыў пры двары [[Жыгімонт III|Жыгімонта III]]. [[Старосты лідскія|Староста лідскі]] ў [[1629]] - [[1646]], [[Новы двор|навадворскі]] з [[1630]]. [[Пісар ВКЛ]] з 1630, адначасова [[рэферэндар свецкі ВКЛ]] у 1642-1650. Пасол на соймы [[1632]] (удзельнічаў у элекцыі [[Уладзіслаў IV|Уладзіслава IV]]), [[1633]], [[1637]], [[1648]], [[1649]]. Быў даверанай асобай [[Сапегі|Сапегаў]] на каралеўскім двары.

Сын [[Крыштаф Нарушэвіч|Крыштафа]], [[Вялікі падскарбі літоўскі|падскарбія ВКЛ]], і яго жонкі Альжбеты Шымковіч, брат [[Ян Нарушэвіч (сын Крыштафа)|Яна]] і [[Аляксандр Крыштаф Нарушэвіч|Аляксандра Крыштафа]]. Ажаніўся з Ганнай (каля 1615 - 1668), дачкой [[Орша|аршанскага]] старосты [[Аляксандр Багдан Сапега|Аляксандра Сапегі]]. Пакінуў дачок Канстанцыю, якая была замужам за [[Уладзіслаў Карэнга|Уладзіславам Карэнгам]], і Яну Тэадору, якая выйшла спачатку за [[Кашталян смаленскі|смаленскага кашталяна]] [[Ян Ісайкоўскі|Яна Ісайкоўскага]], а потым за [[Польны гетман літоўскі|польнага гетмана літоўскага]] [[Ян Агінскі|Яна Агінскага]]. Яна Тэадора атрымала значныя маёнткі ([[Круглае]], [[Бешанковічы]] і іншыя) пасля сваёй маці (тая стала адной са спадкаемніц памершага уў [[1656]] свайго родзіча [[Казімір Леў Сапега|Казіміра Льва Сапегі]]) і ўнесла іх у [[род Агінскіх]].