Франчэска Патрыцы нарадзіўся ў 1529 г. на востраве Црэс (Чэрса) ў [[Далмацыя|Далмацыі]], якая ўваходзіла ў той час у склад [[Венецыянская рэспубліка | Венецыянскай рэспублікі]]. Меў шляхетнае паходжанне. Выводзіў свой род з [[Боснія | Босніі]], адкуль яго сям'я збегла ад [[туркі | туркаў]]. Бацька Франчэска-старэйшы ўзначальваў мясцовы суд. Дзядзька Джорджыа Патрыцы камандваў баявой галерай. Стрыечны брат [[Мацей ФлавійФлацыус]] зрабіў навуковую кар'еру ў [[Германія | Германіі]]. З маладых гадоў шмат вандраваў. Відавочна, сваякі рыхтавалі яго да кар'еры гандляра. Вывучаў эканоміку ў [[Венецыя | Венецыі]]. Некаторы час пад патранажам [[Мацей ФлавійФлацыус | Мацея ФлавіяФлацыуса]] вучыўся ў Інгальштадце. У 1547 г. паступіў у [[Падуанскі ўніверсітэт]], дзе першапачаткова прысвяціў сябе медыцыне, але пазней зацікавіўся [[Грэчаская мова | грэчаскай мовай]] і [[Філасофія | філасофіяй]]. Двойчы выбіраўся паслом "ілірыйскай нацыі" - аб'яднання студэнтаў з Далмацыі. Пасля заканчэння ўніверсітэта ў 1554 г. працаваў у розных гарадах Паўночнай [[Італія | Італіі]]. Сем гадоў правёў на [[Кіпр | Кіпры]], дзе працягваў вывучэнне [[Грэчаская мова | грэчаскай мовы]], збіраў старыя грэчаскія рукапісы, якія прыбыткова прадаў пад час вандровак у [[Іспанія | Іспанію]]. Пасля вяртання ў [[Італія | Італію]] ў 1578 г. працаваў ва ўніверсітэце [[Ферара | Ферары]]. У 1592 г. па запрашэнню кардынала Іпаліта Алдабрандзіні пераехаў у Рым, дзе выкладаў філасофію [[Платон]]а да самой смерці. Аўтар каля 20 прац па філасофіі, тэалогіі, паэтыцы, навуковай метадалогіі на італьянскай і лацінскай мовах.
