Перабудова: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 21:
=== Перадгісторыя ===
Ў сакавіку 1985 года [[Генеральны сакратар ЦК КПСС|Генеральным сакратаром ЦК КПСС]] стаў М. С. Гарбачоў.
На красавіцкім Пленуме ЦК КПСС 1985 года паўнапраўнымі чальцамі Палітбюро ЦК КПСС сталі прыхільнікі Гарбачова: сакратары ЦК КПСС Е. К. Лігачоў і Н. І. Рыжкоў, Старшыня КДБ СССР В. М. Чэбрыкаў; кандыдатам у члены Палітбюро — Маршал Савецкага Звяза міністр абароны С. Л. Сокалаў. У Палітбюро складаецца «гарбачоўская большасць».
Са складу Палітбюро паступова былі выведзены супернікі Гарбачова: Г. В. Раманаў (ліпень 1985), Н. А. Ціханаў (кастрычнік 1985), В. В. Грышын (люты 1986), Д. А. Кунаеў (студзень 1987), Г. А. Аліеў (кастрычнік 1987), В. І. Доўгіх (верасень 1988), П. Н. Дземічаў (верасень 1988), М. С. Саламенцаў (верасень 1988).
На змену ім прыйшлі стаўленікі новага Генеральнага сакратара: А. Н. Якаўлеў, які быў адным з найболей перакананых прыхільнікаў рэформаў, В. А. Мядзведзяў, А. І. Лук'янаў, [[Ельцын, Барыс Мікалаевіч|Б.
=== Унутраная палітыка ===
На Пленуме ЦК КПСС ужо [[23 красавіка]] 1985 года Гарбачоў паведаміў пра планы шырокіх рэформаў, накіраваных на ўсебаковае абнаўленне грамадства, краевугольным каменем якіх было названа «
| author =
| authorlink =
| coauthors =
| date =
| url = http://www.bibliotekar.ru/mihail-gorbachev/47.htm
| title = Новый курс Горбачёва
| format =
| work =
| publisher =
| accessdate = 2010-07-14
| lang = ru
| description =
| archiveurl =
| archivedate =
| archiveurl = http://www.webcitation.org/616CoRzpV
| archivedate = 2011-08-21
}}</ref>.
На паседжанні Палітбюро ў красавіку 1986 гады Гарбачоў упершыню заявіў пра неабходнасць правядзення Пленума па кадравых пытаннях. Толькі на ім можна было прыняць кардынальнае рашэнне па змене кадравай палітыкі. У чэрвені 1986 гады, на сустрэчы з сакратарамі і кіраўнікамі аддзелаў ЦК КПСС, Гарбачоў сказаў: «Без „малой рэвалюцыі“ ў партыі нічога не выйдзе, бо рэальная ўлада — у партыйных органаў. Народ не будзе цягнуць на сваёй шыі апарат, які нічога не робіць для перабудовы».
На XXVII з'ездзе КПСС (люты-сакавік 1986) Гарбачоў заявіў: «Прынцыповым для нас з'яўляецца пытанне пра пашырэнне галоснасці. Гэта пытанне палітычнае. Без галоснасці няма і не можа быць дэмакратызму, палітычнай творчасці масаў, іх удзела ў кіраванні».<ref>М. С. Горбачев [
Сродкі масавай інфармацыі сталі атрымліваць больш волі ў апісанні існых праблем. Змяніліся галоўныя рэдактары ў шэрагу газет і часопісаў, якія потым выступалі найболей апазіцыйна («Новы свет», «Маскоўскія навіны», «Аргументы і факты»). З канца 1986 года сталі публікавацца забароненыя раней літаратурныя творы, паказвацца ляжалыя на паліцах фільмы (першым з іх стаў фільм Тэнгіза Абуладзе «Пакаянне»).
У траўні 1986 года адкрыўся V з'езд Звяза кінематаграфістаў СССР, на якім нечакана было пераабрана ўсё кіраванне Звяза. Па гэтым сцэнары пасля адбыліся змены і ў іншых творчых звязах.
| |||