Лугвен Альгердавіч: Розніца паміж версіямі

У кан. [[1396]] пасрэднічаў ва ўзнаўленні гандлёвага дагавора паміж [[Полацк]]ам і [[Рыга]]й, у тым жа годзе разбіў войска вял. кн. разанскага [[Алег Іванавіч Разанскі|Алега]], які дапамагаў вял. кн. смаленскаму [[Юрый Святаславіч Смаленскі|Юрыю Святаславічу]] ў абароне незалежнасці [[Смаленскае княства|Смаленскага княства]] ад [[ВКЛ]]. У [[1402]] пад [[Любуцк]]ам ізноў разбіў разанцаў, захапіў у палон князя [[Радаслаў Алегавіч Разанскі|Радаслава Алегавіча]]. У [[1403]] пры падтрымцы [[Вітаўт]]а захапіў [[Горад Вязьма|Вязьму]] і спрабаваў авалодаць [[Смаленск]]ам, які нарэшце захапіў і далучыў да ВКЛ у [[1404]]. У [[1407]] удала дзейнічаў у [[Вярхоўскія княствы|Вярхоўскіх княствах]], далучыў да ВКЛ [[Варатынск]]. У тым жа годзе ізноў запрошаны ў Ноўгарад, дзе княжыў да [[1412]]. Удзельнічаў разам з наўгародскімі атрадамі ў [[Вялікая вайна, 1409-1411|Вялікай вайне]] ([[1409]]—[[1411]]), у крытычны момант [[Грунвальдская бітва, 1410|Грунвальдскай бітвы]] мужнасць смаленскіх харугваў ВКЛ на чале з Лугвенам выратавала саюзныя арміі ад разгрому. Падпісаў [[Торуньскі мір, 1411|Торуньскі мір]] (1411). Імаверна, у [[1408]]—[[1411]] быў вялікакняскім намеснікам у Смаленску. У 1411 кіраваў адбіццём шведскай агрэсіі ад Ноўгарада, знішчыў прадмесныя ўмацаванні [[Выбарг]]а ([[26 сакавіка|26.3]]). У тым жа годзе заключыў ад імя Ноўгарада дагавор з Ягайлам супраць крыжакоў, але ў 1412 з-за маскоўскіх інтрыгаў выехаў з Ноўгарада ў Мсціслаў, разам з Вітаўтам і Ягайлам накіраваў наўгародцам [[разметная грамата|разметную грамату]]. У [[1421]] прымаў у Мсціславе мітрапаліта [[Фоцій, мітрапаліт кіеўскі і ўсея Русі|Фоція]].